S. Andreæ Apostoli ~ Duplex II. classis
Tempora: Sabbato infra Hebdomadam XXIV post Octavam Pentecostes V. Novembris

Divinum Officium Reduced - 1955

11-30-2019

Ad Matutinum

Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Początek
℣. Panie, +︎ otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Regem Apostolórum Dóminum, * Veníte adorémus.
Ant. Regem Apostolórum Dóminum, * Veníte adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Regem Apostolórum Dóminum, * Veníte adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Regem Apostolórum Dóminum, * Veníte adorémus.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Regem Apostolórum Dóminum, * Veníte adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte adorémus.
Ant. Regem Apostolórum Dóminum, * Veníte adorémus.
Wezwanie {Antyfona z części wspólnych lub własne}
Ant. Królowi Panu Apostołów, * Pójdźcie pokłońmy się.
Ant. Królowi Panu Apostołów, * Pójdźcie pokłońmy się.
Pójdźcie, radujmy się Panu, śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu: uprzedźmy oblicze jego z wyznawaniem, a psalmami śpiewajmy mu.
Ant. Królowi Panu Apostołów, * Pójdźcie pokłońmy się.
Albowiem Bóg wielki Pan, i król wielki nade wszymi bogi, bo nie odrzuci Pan swego ludu, bo w ręce jego są wszystkie kraje ziemie, i gór wysokości, na które baczy.
Ant. Pójdźcie pokłońmy się.
Bo jego jest morze, a on je uczynił, a suchą utworzyły ręce jego (przyklęknąć) pójdźcie, pokłońmy się, i upadajmy przed Bogiem: płaczmy przed Panem, który nas stworzył, albowiem on jest Panem, Bogiem naszym; a my ludem pastwiska jego, i owcami ręki jego.
Ant. Królowi Panu Apostołów, * Pójdźcie pokłońmy się.
Dziś, jeźli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcież serc waszych, jako w draźnieniu wedle dnia kuszenia na puszczy: kędy mię kusili ojcowie wasi, doświadczali mię i ujrzeli uczynki moje.
Ant. Pójdźcie pokłońmy się.
Czterdzieści lat gniewałem się na ten naród, i rzekłem; Zawsze ci błądzą sercem, a ci nie poznali dróg moich, jakom przysiągł w gniewie moim; Jeźli wnidą do pokoju mego.
Ant. Królowi Panu Apostołów, * Pójdźcie pokłońmy się.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Pójdźcie pokłońmy się.
Ant. Królowi Panu Apostołów, * Pójdźcie pokłońmy się.
Hymnus {ex Commune aut Festo}
Ætérna Christi múnera,
Apostolórum glóriam,
Palmas et hymnos débitos
Lætis canámus méntibus.

Ecclesiárum Príncipes,
Belli triumpháles duces,
Cæléstis aulæ mílites,
Et vera mundi lúmina.

Devóta Sanctórum fides,
Invícta spes credéntium,
Perfécta Christi cáritas
Mundi tyránnum cónterit.

In his Patérna glória,
In his triúmphat Fílius,
In his volúntas Spíritus,
Cælum replétur gáudio.

Patri, simúlque Fílio,
Tibíque Sancte Spíritus,
Sicut fuit, sit júgiter
Sæclum per omne glória.
Amen.
Hymn {z części wspólnych lub własne}
Nieśmiertelne Chrystusa dary,
Apostołów chwałę,
Zwycięstwa i hymny należne
Śpiewajmy sercami radosnemi.

Książęta Kościołów,
Zwycięscy w walce wodzowie,
Żołnierze dworu niebieskiego
I prawdziwe światła świata.

Pobożna wiara Świętych,
Niezwyciężona nadzieja wierzących,
Doskonała miłość Chrystusa
Skruszyła mocarza świata,

W nich chwała Ojcowska,
W nich triumfuje Syn,
W nich wola Ducha,
Niebo napełnia się weselem.

Ojcu, zarazem i Synowi,
I Tobie, Duchu Święty,
Jak była, tak niech będzie
Chwała po wszystkie wieki.
Amen.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi ex Proprio Sanctorum}
Nocturn I.
Ant. Vidit Dóminus * Petrum et Andréam, et vocávit eos.
Psalmus 18 [1]
18:2 Cæli enárrant glóriam Dei: * et ópera mánuum ejus annúntiat firmaméntum.
18:3 Dies diéi erúctat verbum, * et nox nocti índicat sciéntiam.
18:4 Non sunt loquélæ, neque sermónes, * quorum non audiántur voces eórum.
18:5 In omnem terram exívit sonus eórum: * et in fines orbis terræ verba eórum.
18:6 In sole pósuit tabernáculum suum: * et ipse tamquam sponsus procédens de thálamo suo:
18:6 Exsultávit ut gigas ad curréndam viam, * a summo cælo egréssio ejus:
18:7 Et occúrsus ejus usque ad summum ejus: * nec est qui se abscóndat a calóre ejus.
18:8 Lex Dómini immaculáta, convértens ánimas: * testimónium Dómini fidéle, sapiéntiam præstans párvulis.
18:9 Justítiæ Dómini rectæ, lætificántes corda: * præcéptum Dómini lúcidum, illúminans óculos.
18:10 Timor Dómini sanctus, pérmanens in sǽculum sǽculi: * judícia Dómini vera, justificáta in semetípsa.
18:11 Desiderabília super aurum et lápidem pretiósum multum: * et dulcióra super mel et favum.
18:12 Étenim servus tuus custódit ea, * in custodiéndis illis retribútio multa.
18:13 Delícta quis intéllegit? ab occúltis meis munda me: * et ab aliénis parce servo tuo.
18:14 Si mei non fúerint domináti, tunc immaculátus ero: * et emundábor a delícto máximo.
18:15 Et erunt ut compláceant elóquia oris mei: * et meditátio cordis mei in conspéctu tuo semper.
18:15 Dómine, adjútor meus, * et redémptor meus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vidit Dóminus Petrum et Andréam, et vocávit eos.
Psalmy z lekcjami {Antyfony i psalmy z Sanktorału}
Nokturn I.
Ant. Ujrzał Pan * Piotra i Andrzeja i wezwał ich.
Psalm 18 [1]
18:2 Niebiosa opowiadają chwałę Boga, * a dzieła rąk Jego oznajmia firmament.
18:3 Dzień dniowi opowiada słowo, * a noc nocy podaje wiadomość.
18:4 Nie są to słowa ani mowy, * których by głos nie był słyszany.
18:5 Na wszystką ziemię wyszedł głos ich * i na krańce okręgu ziemi słowa ich.
18:6 W słońcu postawił przybytek swój, * a ono jak oblubieniec wychodzi ze swojej sypialni.
18:6 Rozweseliło się jak olbrzym ruszający w drogę, * od krańca nieba wyjście jego.
18:7 A obieg jego aż do krańca jego, * a nie masz, kto by się mógł ukryć pod żarem jego.
18:8 Zakon Pański nieskalany, nawracający duszę, * świadectwo Pańskie wierne, dające mądrość prostaczkom.
18:9 Sprawiedliwości Pańskie prawe, uweselające serce: * przykazanie Pańskie jasne, oświecające oczy.
18:10 Bojaźń Pańska święta, trwająca na wieki wieków, * sądy Pańskie prawdziwe, wszystkie razem sprawiedliwe.
18:11 Bardziej pożądane niż złoto i mnogie kamienie drogie, * a słodsze nad miód i plastr miodowy.
18:12 Albowiem sługa Twój strzeże ich, * w przestrzeganiu ich odpłata wielka.
18:13 Występki któż rozumie? Od skrytych moich oczyść mię, * i od obcych ustrzeż sługę Twego.
18:14 Jeśli nade mną panować nie będą, wtedy nieskalany będę * i będę oczyszczony od grzechu największego.
18:15 I będą się podobać mowy ust moich * i rozmyślanie serca mego przed obliczem Twoim zawsze.
18:15 Panie, wspomożycielu mój * i odkupicielu mój.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Ujrzał Pan Piotra i Andrzeja i wezwał ich.
Ant. Veníte post me, * dicit Dóminus, fáciam vos fíeri piscatóres hóminum.
Psalmus 33 [2]
33:2 Benedícam Dóminum in omni témpore: * semper laus ejus in ore meo.
33:3 In Dómino laudábitur ánima mea: * áudiant mansuéti, et læténtur.
33:4 Magnificáte Dóminum mecum: * et exaltémus nomen ejus in idípsum.
33:5 Exquisívi Dóminum, et exaudívit me: * et ex ómnibus tribulatiónibus meis erípuit me.
33:6 Accédite ad eum, et illuminámini: * et fácies vestræ non confundéntur.
33:7 Iste pauper clamávit, et Dóminus exaudívit eum: * et de ómnibus tribulatiónibus ejus salvávit eum.
33:8 Immíttet Ángelus Dómini in circúitu timéntium eum: * et erípiet eos.
33:9 Gustáte, et vidéte quóniam suávis est Dóminus: * beátus vir, qui sperat in eo.
33:10 Timéte Dóminum, omnes sancti ejus: * quóniam non est inópia timéntibus eum.
33:11 Dívites eguérunt et esuriérunt: * inquiréntes autem Dóminum non minuéntur omni bono.
33:12 Veníte, fílii, audíte me: * timórem Dómini docébo vos.
33:13 Quis est homo qui vult vitam: * díligit dies vidére bonos?
33:14 Próhibe linguam tuam a malo: * et lábia tua ne loquántur dolum.
33:15 Divérte a malo, et fac bonum: * inquíre pacem, et perséquere eam.
33:16 Óculi Dómini super justos: * et aures ejus in preces eórum.
33:17 Vultus autem Dómini super faciéntes mala: * ut perdat de terra memóriam eórum.
33:18 Clamavérunt justi, et Dóminus exaudívit eos: * et ex ómnibus tribulatiónibus eórum liberávit eos.
33:19 Juxta est Dóminus iis, qui tribuláto sunt corde: * et húmiles spíritu salvábit.
33:20 Multæ tribulatiónes justórum: * et de ómnibus his liberábit eos Dóminus.
33:21 Custódit Dóminus ómnia ossa eórum: * unum ex his non conterétur.
33:22 Mors peccatórum péssima: * et qui odérunt justum, delínquent.
33:23 Rédimet Dóminus ánimas servórum suórum: * et non delínquent omnes qui sperant in eo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte post me, dicit Dóminus, fáciam vos fíeri piscatóres hóminum.
Ant. Pójdźcie za mną * mówi Pan: uczynię was rybakami ludzi.
Psalm 33 [2]
33:2 Będę błogosławił Pana na każdy czas: * chwała Jego zawsze w ustach moich.
33:3 W Panu chlubić się będzie dusza moja, * niechaj słyszą cisi i niech się weselą.
33:4 Uwielbiajcie Pana ze mną * i wywyższajmy imię Jego wspólnie.
33:5 Szukałem Pana i wysłuchał mnie, * i ze wszystkich utrapień moich wyrwał mię.
33:6 Przystąpcie do Niego a rozjaśnijcie się * i oblicza wasze nie będą zawstydzone.
33:7 Ten ubogi wołał, a Pan go wysłuchał, * i ze wszystkich ucisków jego wybawił go.
33:8 Rozłoży się anioł Pański wokoło bojących się go, * i wyrwie ich.
33:9 Skosztujcie, a obaczcie, iż słodki jest Pan, * błogosławiony mąż, który w Nim ma nadzieję.
33:10 Bójcie się Pana wszyscy święci Jego, * bo nie masz niedostatku bojącym się Go.
33:11 Bogacze niedostatek cierpieli i łaknęli, * lecz szukającym Pana na żadnym dobru schodzić nie będzie.
33:12 Pójdźcie tu, synowie, słuchajcie mię: * bojaźni Pańskiej nauczę was.
33:13 Któryż jest człowiek, co chce żywota, * pragnie dni dobre widzieć?
33:14 Strzeż języka twego od złego, * a usta twoje niech nie mówią zdradliwie.
33:15 Odwróć się od złego, a czyń dobrze: * szukaj pokoju i ubiegaj się za nim.
33:16 Oczy Pańskie nad sprawiedliwymi, * a uszy Jego na prośby ich.
33:17 A oblicze Pańskie nad czyniącymi źle, * aby wygładzić z ziemi ich pamięć.
33:18 Wołali sprawiedliwi, a Pan ich wysłuchał * i wyswobodził ich ze wszystkich ucisków.
33:19 Bliski jest Pan tym, którzy są strapionego serca, * i zbawi przygnębionych na duchu.
33:20 Mnogie są uciski sprawiedliwych, * ale z nich wszystkich Pan ich wybawi.
33:21 Strzeże Pan wszystkich kości ich, * żadna z nich się nie skruszy.
33:22 Śmierć grzeszników najgorsza, * a którzy nienawidzą sprawiedliwego, zgrzeszą.
33:23 Pan odkupi dusze sług swoich, * a nie zgrzeszą wszyscy, którzy w Nim nadzieję mają.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Pójdźcie za mną mówi Pan: uczynię was rybakami ludzi.
Ant. Relíctis rétibus suis, * secúti sunt Dóminum Redemptórem.
Psalmus 44 [3]
44:2 Eructávit cor meum verbum bonum: * dico ego ópera mea Regi.
44:2 Lingua mea cálamus scribæ: * velóciter scribéntis.
44:3 Speciósus forma præ fíliis hóminum, diffúsa est grátia in lábiis tuis: * proptérea benedíxit te Deus in ætérnum.
44:4 Accíngere gládio tuo super femur tuum, * potentíssime.
44:5 Spécie tua et pulchritúdine tua: * inténde, próspere procéde, et regna.
44:5 Propter veritátem, et mansuetúdinem, et justítiam: * et dedúcet te mirabíliter déxtera tua.
44:6 Sagíttæ tuæ acútæ, pópuli sub te cadent: * in corda inimicórum Regis.
44:7 Sedes tua, Deus, in sǽculum sǽculi: * virga directiónis virga regni tui.
44:8 Dilexísti justítiam, et odísti iniquitátem: * proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ præ consórtibus tuis.
44:9 Myrrha, et gutta, et cásia a vestiméntis tuis, a dómibus ebúrneis: * ex quibus delectavérunt te fíliæ regum in honóre tuo.
44:10 Ástitit regína a dextris tuis in vestítu deauráto: * circúmdata varietáte.
44:11 Audi fília, et vide, et inclína aurem tuam: * et oblivíscere pópulum tuum et domum patris tui.
44:12 Et concupíscet Rex decórem tuum: * quóniam ipse est Dóminus Deus tuus, et adorábunt eum.
44:13 Et fíliæ Tyri in munéribus * vultum tuum deprecabúntur: omnes dívites plebis.
44:14 Omnis glória ejus fíliæ Regis ab intus, * in fímbriis áureis circumamícta varietátibus.
44:15 Adducéntur Regi vírgines post eam: * próximæ ejus afferéntur tibi.
44:16 Afferéntur in lætítia et exsultatióne: * adducéntur in templum Regis.
44:17 Pro pátribus tuis nati sunt tibi fílii: * constítues eos príncipes super omnem terram.
44:18 Mémores erunt nóminis tui: * in omni generatióne et generatiónem.
44:18 Proptérea pópuli confitebúntur tibi in ætérnum: * et in sǽculum sǽculi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Relíctis rétibus suis, secúti sunt Dóminum Redemptórem.
Ant. Zaniechawszy sieci swoich, * szli za Panem Odkupicielem.
Psalm 44 [3]
44:2 Wydało serce moje słowo dobre, * śpiewam pieśń moją królowi.
44:2 Język mój pióro pisarza, * prędko piszącego.
44:3 Piękniejszyś urodą nad syny człowiecze, rozlany jest wdzięk na wargach twoich, * dlatego pobłogosławił ci Bóg na wieki.
44:4 Przypasz miecz twój do biódr twoich, * najmocniejszy.
44:5 W śliczności twojej i w piękności twojej * nadciągnij, szczęśliwie postępuj i króluj.
44:5 Dla prawdy i cichości i sprawiedliwości: * a poprowadzi cię przedziwnie prawica twoja.
44:6 Strzały twoje ostre, narody pod ciebie upadną * w serca nieprzyjaciół królewskich.
44:7 Stolica Twoja, Boże, na wieki wieków, * berłem prawości berło królestwa Twego.
44:8 Umiłowałeś sprawiedliwość, a nienawidziłeś nieprawości, * przeto cię namaścił Bóg, Bóg twój, olejkiem wesela nad rówieśników twoich.
44:9 Mirra i aloes i kasja wonieją z szat twoich, z domów z kości słoniowej: * stamtąd cię radowały córki królewskie w orszaku twoim.
44:10 Stanęła królowa po prawicy twojej w ubiorze złotym, * obleczona rozmaitością.
44:11 Słuchaj, córko, a patrz i nakłoń ucha twego, * a zapomnij narodu twego i domu ojca twego.
44:12 I będzie pożądał król śliczności twojej, * albowiem on jest Panem Bogiem twoim, i będą się mu kłaniać.
44:13 I córki Tyru z upominkami, * obliczu twemu kłaniać się będą wszyscy bogaci z ludu.
44:14 Wszystka chwała jej, córki królewskiej, wewnątrz, * w złocistych obramowaniach, w szatach różnobarwnych.
44:15 Przywiodą królowi panny za nią, * przyprowadzą do ciebie bliskie jej.
44:16 Przyprowadzą je z weselem i z radością, * przywiodą je do świątyni królewskiej.
44:17 Zamiast ojców twoich narodzili ci się synowie, * ustanowisz ich książętami nad wszystką ziemią.
44:18 Będą wspominać imię twoje * z pokolenia na pokolenie.
44:18 Dlatego narody będą cię sławić wiecznie * i na wieki wieków.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Zaniechawszy sieci swoich, szli za Panem Odkupicielem.
℣. In omnem terram exívit sonus eórum.
℟. Et in fines orbis terræ verba eórum.
℣. Na wszystką ziemię wyszedł głos ich.
℟. I na krańce okręgu ziemi słowa ich.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Jesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Wysłuchaj, Panie Jezu Chryste, modlitw sług swoich, i zmiłuj się nad nami: Który z Ojcem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.

Lectio 1
De Epístola beáti Pauli Apóstoli ad Romános
Rom 10:4-9
4 Finis legis, Christus, ad justítiam omni credénti.
5 Móyses enim scripsit, quóniam justítiam, quæ ex lege est, qui fécerit homo, vivet in ea.
6 Quæ autem ex fide est justítia, sic dicit: Ne díxeris in corde tuo: Quis ascéndet in cælum? id est, Christum dedúcere:
7 Aut, Quis descéndet in abýssum? hoc est, Christum a mórtuis revocáre.
8 Sed quid dicit Scriptúra? Prope est verbum in ore tuo, et in corde tuo: hoc est verbum fídei, quod prædicámus.
9 Quia si confiteáris in ore tuo Dóminum Jesum, et in corde tuo credíderis quod Deus illum suscitávit a mórtuis, salvus eris.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Cum perambuláret Dóminus juxta mare Galilǽæ, vidit Petrum et Andréam rétia mitténtes in mare, et vocávit eos, dicens:
* Veníte post me, fáciam vos fíeri piscatóres hóminum.
℣. Erant enim piscatóres, et ait illis.
℟. Veníte post me, fáciam vos fíeri piscatóres hóminum.
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Błogosławieństwem nieustannym niech nas błogosławi Ojciec przedwieczny. Amen.

Lekcja 1
Z Listu błogosławionego Pawła Apostoła do Rzymian
Rz 10:4-9
4 Bo Chrystus koniec zakonu ku sprawiedliwości wszelkiemu wierzącemu.
5 Albowiem Mojżesz napisał, iż sprawiedliwość, która jest z zakonu, któryby człowiek czynił, w niéj będzie żył.
6 A sprawiedliwość, która jest z wiary, tak mówi: Nie mów w sercu twojem: Któż wstąpi do nieba? To jest, Chrystusa sprowadzić.
7 Albo kto zstąpi do przepaści? To jest Chrystusa z martwch wywodzić.
8 Ale cóż Pismo powiada? Blizko jest słowo w ustach twoich i w sercu twojem, to jest słowo wiary, które przepowiadamy:
9 Że jeźlibyś wyzwał usty twojemi Pana Jezusa i uwierzyłbyś w sercu twojem, że go Bóg z martwych wzbudził, zbawion będziesz.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.

℟. Gdy się przechodził Pan, przy morzu gAlilejskim, ujrzał Piotra i Andrzeja sieci zapuszaczające w morze: i zawołał ich mówiąc:
* Pójdźcie za mną uczynię was rybakami ludzi.
℣. Byli bowiem rybitwami i rzekł im.
℟. Pójdźcie za mną uczynię was rybakami ludzi.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adjuváre dignétur. Amen.

Lectio 2
Rom 10:10-15
10 Corde enim créditur ad justítiam: ore autem conféssio fit ad salútem.
11 Dicit enim Scriptúra: Omnis qui credit in illum, non confundétur.
12 Non enim est distínctio Judǽi et Græci: nam idem Dóminus ómnium, dives in omnes qui ínvocant illum.
13 Omnis enim quicúmque invocáverit nomen Dómini, salvus erit.
14 Quómodo ergo invocábunt, in quem non credidérunt? aut quómodo credent ei, quem non audiérunt? quómodo autem áudient sine prædicánte?
15 Quómodo vero prædicábunt nisi mittántur? sicut scriptum est: Quam speciósi pedes evangelizántium pacem, evangelizántium bona!
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Mox ut vocem Dómini prædicántis audívit beátus Andréas, relíctis rétibus, quorum usu actúque vivébat,
* Ætérnæ vitæ secútus est prǽmia largiéntem.
℣. Hic est qui pro amóre Christi pepéndit in cruce, et pro lege ejus sustínuit passiónem.
℟. Ætérnæ vitæ secútus est prǽmia largiéntem.
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Jednorodzony Syn Boży niech raczy nas błogosławić i wspierać. Amen.

Lekcja 2
Rz 10:10-15
10 Albowiem sercem bywa wierzono ku sprawiedliwości, a usty się wyznanie dzieje ku zbawieniu.
11 Albowiem Pismo powiada: Wszelki, kto weń wierzy, pohańbion nie będzie.
12 Albowiem niemasz różności Żyda i Greczyna; bo tenże Pan wszystkich bogaty na wszystkich, którzy go wzywają.
13 Albowiem wszelki, którybykolwiek wzywał imienia Pańskiego, zbawion będzie.
14 Jakoż tedy wzywać będą, w którego nie uwierzyli? Albo jako uwierzą temu, którego nie słyszeli? A jako usłyszą oprócz przepowiadającego?
15 A jako będą przepowiadać, jeźliby nie byli posłani? jako napisano jest: Jako śliczne nogi opowiadających pokój, opowiadających dobra!
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.

℟. Zaraz skoro głos usłyszał Pana, każącego błogosławiony Andrzej, opuściwszy sieci, z których zarobku żył.
* Szedł za rozdającym zapłatę wiecznego żywota.
℣. Ten jest który dla miłości Chrystusowej wisiał na krzyżu, i za zakon jego cierpiał mękę.
℟. Szedł za rozdającym zapłatę wiecznego żywota.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.

Lectio 3
Rom 10:16-21
16 Sed non omnes obédiunt Evangélio. Isaías enim dicit: Dómine, quis crédidit audítui nostro?
17 Ergo fides ex audítu, audítus autem per verbum Christi.
18 Sed dico: Numquid non audiérunt? Et quidem in omnem terram exívit sonus eórum, et in fines orbis terræ verba eórum.
19 Sed dico: Numquid Israël non cognóvit? Primus Móyses dicit: Ego ad æmulatiónem vos addúcam in non gentem: in gentem insipiéntem, in iram vos mittam.
20 Isaías autem audet, et dicit: Invéntus sum a non quæréntibus me: palam appárui iis, qui me non interrogábant.
21 Ad Israël autem dicit: Tota die expándi manus meas ad pópulum non credéntem, et contradicéntem.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Doctor bonus et amícus Dei Andréas dúcitur ad crucem, quam a longe aspíciens dixit: Salve, crux,
* Súscipe discípulum ejus, qui pepéndit in te magíster meus Christus.
℣. Salve, crux, quæ in córpore Christi dedicáta es, et ex membris ejus tamquam margarítis ornáta.
℟. Súscipe discípulum ejus, qui pepéndit in te magíster meus Christus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Súscipe discípulum ejus, qui pepéndit in te magíster meus Christus.
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Łaska Ducha Świętego niech oświeca zmysły i serca nasze. Amen.

Lekcja 3
Rz 10:16-21
16 Ale nie wszyscy są posłuszni Ewangelii; albowiem Izajasz mówi: Panie, kto wierzył słuchowi naszemu?
17 Wiara tedy z słuchania, a słuchanie przez słowo Chrystusowie.
18 Ale mówię: Zali nie słyszeli? I owszem po wszystkiej ziemi rozszedł się głos ich, i na kraje świata słowa ich.
19 Ale mówię: Zali Izrael nie poznał? Pierwszy Mojżesz mówi: Ja przez nienaród ku zazdrości was przywiodę, przez naród nierozumny do gniewu was przywiodę.
20 A Izajasz śmie i mówi: Jestem nalezion od tych, którzy mnie nie szukali, jawniem się okazał tym, którzy się o mnie nie pytali.
21 A do Izraela mówi: Cały dzień wyciągałem ręce moje do ludu niewiernego i sprzeciwiającego się.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.

℟. Nauczyciela dobrego i Bożego przyjaciela Andrzeja, prowadzą do krzyża, który z daleka obaczywszy rzekł: Witaj krzyżu.
* Przyim ucznia tego, który wisiał na tobie mistrz mój Chrystus.
℣. Witaj krzyżu, który w ciele Chrystusowym poświęcony jesteś, i z członków jego jako perłami jesteś ozdobiony.
℟. Przyim ucznia tego, który wisiał na tobie mistrz mój Chrystus.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Przyim ucznia tego, który wisiał na tobie mistrz mój Chrystus.
Nocturn II.
Ant. Dignum sibi Dóminus * computávit Mártyrem, quem vocávit Apóstolum, dum esset in mari, allelúja.
Psalmus 46 [4]
46:2 Omnes gentes, pláudite mánibus: * jubiláte Deo in voce exsultatiónis.
46:3 Quóniam Dóminus excélsus, terríbilis: * Rex magnus super omnem terram.
46:4 Subjécit pópulos nobis: * et gentes sub pédibus nostris.
46:5 Elégit nobis hereditátem suam: * spéciem Jacob, quam diléxit.
46:6 Ascéndit Deus in júbilo: * et Dóminus in voce tubæ.
46:7 Psállite Deo nostro, psállite: * psállite Regi nostro, psállite.
46:8 Quóniam Rex omnis terræ Deus: * psállite sapiénter.
46:9 Regnábit Deus super gentes: * Deus sedet super sedem sanctam suam.
46:10 Príncipes populórum congregáti sunt cum Deo Ábraham: * quóniam dii fortes terræ veheménter eleváti sunt.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dignum sibi Dóminus computávit Mártyrem, quem vocávit Apóstolum, dum esset in mari, allelúja.
Nokturn II.
Ant. Godnym sobie Pan, * poczytał Męczennikiem, którego nazwał Apostołem gdy był na morzu, alleluja.
Psalm 46 [4]
46:2 Wszystkie narody klaskajcie rękami, * wykrzykujcie Bogu głosem wesela.
46:3 Albowiem Pan wysoki, straszny, * król wielki nad wszystką ziemią.
46:4 Podbił ludy pod nas * i narody pod nogi nasze.
46:5 Obrał nam dziedzictwo swoje, * piękność Jakubową, którą umiłował.
46:6 Wstąpił Bóg wśród wesołego śpiewu, * i Pan przy głosie trąby.
46:7 Śpiewajcież Bogu naszemu, śpiewajcie: * śpiewajcie królowi naszemu, śpiewajcie.
46:8 Albowiem królem wszystkiej ziemi jest Bóg, * śpiewajcież mądrze.
46:9 Będzie królował Bóg nad narodami: * Bóg siedzi na stolicy swej świętej.
46:10 Książęta narodów zgromadzili się z Bogiem Abrahamowym, * albowiem mocni bogowie ziemi są bardzo wywyższeni.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Godnym sobie Pan, poczytał Męczennikiem, którego nazwał Apostołem gdy był na morzu, alleluja.
Ant. Diléxit Andréam * Dóminus in odórem suavitátis.
Psalmus 60 [5]
60:2 Exáudi, Deus, deprecatiónem meam: * inténde oratióni meæ.
60:3 A fínibus terræ ad te clamávi: * dum anxiarétur cor meum, in petra exaltásti me.
60:4 Deduxísti me, quia factus es spes mea: * turris fortitúdinis a fácie inimíci.
60:5 Inhabitábo in tabernáculo tuo in sǽcula: * prótegar in velaménto alárum tuárum.
60:6 Quóniam tu, Deus meus, exaudísti oratiónem meam: * dedísti hereditátem timéntibus nomen tuum.
60:7 Dies super dies regis adícies: * annos ejus usque in diem generatiónis et generatiónis.
60:8 Pérmanet in ætérnum in conspéctu Dei: * misericórdiam et veritátem ejus quis requíret?
60:9 Sic psalmum dicam nómini tuo in sǽculum sǽculi: * ut reddam vota mea de die in diem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Diléxit Andréam Dóminus in odórem suavitátis.
Ant. Umiłował Andrzeja * Pan na zapach wdzięczności.
Psalm 60 [5]
60:2 Wysłuchaj, Boże, prośbę moją: * wejrzyj na modlitwę moją.
60:3 Od krańców ziemi wołałem do Ciebie, * gdy było zatrwożone serce moje, na skałę podniosłeś mię.
60:4 Prowadziłeś mię, boś się stał nadzieją moją: * wieżą mocną przeciw nieprzyjacielowi.
60:5 Będę mieszkał w przybytku Twoim na wieki, * ochroniony będę pod zasłoną skrzydeł Twoich.
60:6 Bo Ty, Boże mój, wysłuchałeś modlitwę moją, * dałeś dziedzictwo bojącym się imienia Twego.
60:7 Dni do dni królewskich przyczynisz, * lata jego z pokolenia na pokolenie.
60:8 Mieszka na wieki przed obliczem Bożym, * miłosierdzie i prawdę jego kto wybada?
60:9 Tak będę psalm śpiewał imieniu Twemu na wieki wieków, * abym oddawał śluby moje od dnia do dnia.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Umiłował Andrzeja Pan na zapach wdzięczności.
Ant. Bíduo vivens * pendébat in cruce beátus Andréas pro Christi nómine, et docébat pópulum.
Psalmus 63 [6]
63:2 Exáudi, Deus, oratiónem meam cum déprecor: * a timóre inimíci éripe ánimam meam.
63:3 Protexísti me a convéntu malignántium: * a multitúdine operántium iniquitátem.
63:4 Quia exacuérunt ut gládium linguas suas: * intendérunt arcum rem amáram, ut sagíttent in occúltis immaculátum.
63:6 Súbito sagittábunt eum, et non timébunt: * firmavérunt sibi sermónem nequam.
63:6 Narravérunt ut abscónderent láqueos: * dixérunt: Quis vidébit eos?
63:7 Scrutáti sunt iniquitátes: * defecérunt scrutántes scrutínio.
63:7 Accédet homo ad cor altum: * et exaltábitur Deus.
63:8 Sagíttæ parvulórum factæ sunt plagæ eórum: * et infirmátæ sunt contra eos linguæ eórum.
63:9 Conturbáti sunt omnes qui vidébant eos: * et tímuit omnis homo.
63:10 Et annuntiavérunt ópera Dei, * et facta ejus intellexérunt.
63:11 Lætábitur justus in Dómino, et sperábit in eo, * et laudabúntur omnes recti corde.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Bíduo vivens pendébat in cruce beátus Andréas pro Christi nómine, et docébat pópulum.
Ant. Dwa dni żyjąc * na krzyżu wisiał święty Andrzej dla Chrystusowego imienia, i lud nauczał.
Psalm 63 [6]
63:2 Wysłuchaj, Boże, prośbę moją, gdy się modlę: * od strachu przed nieprzyjacielem wybaw duszę moją.
63:3 Obroniłeś mię od zgrai przewrotnych, * od mnóstwa czyniących nieprawość.
63:4 Bo zaostrzyli jak miecz języki swoje, * naciągnęli łuk, rzecz gorzką, aby w skrytości strzelać na niewinnego.
63:6 Znienacka nań strzelać będą, a nie będą się bać: * utwierdzili się w zamiarze złym.
63:6 Namawiali się, żeby ukryć sidła, * mówili: Któż je obaczy?
63:7 Wymyślili nieprawość, * umęczyli się głębokim szukaniem.
63:7 Przystąpi człowiek do serca głębokiego, * a Bóg wywyższony będzie.
63:8 Strzałami maluczkich stały się ich razy, * i osłabły przeciwko nim ich języki.
63:9 Strwożyli się wszyscy, którzy ich widzieli, * i uląkł się wszelki człowiek.
63:10 I opowiadali sprawy Boże, * i uczynki Jego zrozumieli.
63:11 Będzie się weselił sprawiedliwy w Panu i będzie w Nim miał nadzieję: * i będą chwaleni wszyscy prawego serca.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Dwa dni żyjąc na krzyżu wisiał święty Andrzej dla Chrystusowego imienia, i lud nauczał.
℣. Constítues eos príncipes super omnem terram.
℟. Mémores erunt nóminis tui, Dómine.
℣. Postanowisz ich książętami nad wszystką ziemią.
℟. Będą wspominać Imię Twoje, Panie.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádjuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Niech nas wpiera dobroć i miłosierdzie tego, który z Ojcem i Duchem Świętym żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.

Lectio 4
Andréas Apóstolus, Bethsáidæ natus, qui est Galilǽæ vicus, frater Petri, discípulus Joánnis Baptistæ, cum eum de Christo dicéntem audísset: Ecce Agnus Dei; secútus Jesum, fratrem quoque suum ad eúndem perdúxit. Cum póstea una cum fratre piscarétur in mari Galilǽæ, ambo a prætereúnte Christo Dómino ante álios Apóstolos vocáti illis verbis: Veníte post me, fáciam vos fíeri piscatóres hóminum; nullam interponéntes moram, et relíctis rétibus, secúti sunt eum. Post cujus passiónem et resurrectiónem, Andréas, cum in Scýthiam Európæ, quæ ei província ad Christi fidem dísseminandam obtígerat, venísset, deínde Epírum ac Thráciam peragrásset; doctrína et miráculis innumerábiles hómines ad Christum convértit. Post, Patras Achájæ proféctus, et in ea urbe plúrimis ad veritátem evangélicam perdúctis, Ægéam procónsulem, prædicatióni evangélicæ resisténtem, libérrime increpávit, quod, qui judex hóminum habéri vellet, Christum Deum ómnium júdicem, a dæmónibus elúsus, non agnósceret.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Homo Dei ducebátur ut crucifígerent eum: pópulus autem clamábat voce magna, dicens:
* Innocens ejus sanguis sine causa damnátur.
℣. Cumque dúcerent eum ut crucifigerétur, factus est concúrsus populórum clamántium et dicéntium.
℟. Innocens ejus sanguis sine causa damnátur.
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Bóg Ojciec wszechmogący niech będzie nam przychylny i łaskawy. Amen.

Lekcja 4
Andrzej Apostoł w Betsaidzie urodzony, które jest miasteczkjo Galilei, brat Piotra, uczeń Jana Chrzciciela. Gdy go słyszał o Chrystusie mówiącego: Oto Baranek Boży; za Jezusem szedłszy, brata także swego do niego przywiódł. Gdy potym pospołu z bratem łowił na morzu Galilejskim obadwa od mówiącego Chrystusa Pana, przed wszemi Apostołami powołani onemi słowy: Pójdźcie za mną uczynię was rybitwami ludzi; nic nie mieszkając i sieci odbieżawszy szli za niem. Po którego męce i zmartwychwstaniu Andrzej do Scythiej w Europie, która prowincja na rozsiewanie wiary Chrystusowej nań był przypadła, przeszedł potym Epir i Trację przeszedłszy; naukę i cudami niezliczonych ludzi do Chrystusa nawrócił. Po tym do Patr Achaiej zaszedłszy, i w tym mieście bardzo wiele do prawdy Ewangeljej doprowadził, Egeasza prokonsula, opierającemu się ewangelji, bardzo swobodnie strofował, że on który miał się za sędziego ludzi, Chrystusa Boga, sędziego wszystkich, od czartów oszukany nie znał.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.

℟. Człowieka Bożego prowadzono, aby go ukrzyżowano: a lud wołał głosem wielkim mówiąc:
* Niewinna krew jego bez przyczyny skazana jest na śmierć.
℣. I gdy go prowadzili, aby ukrzyżowan był, stał się tłuym ludzi wołających i mówiących.
℟. Niewinna krew jego bez przyczyny skazana jest na śmierć.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.

Lectio 5
Tum Ægéas irátus, Désine, inquit, Christum jactáre, cui simília verba nihil profuérunt, quóminus a Judǽis crucifigerétur. Andréam vero de Christo nihilóminus líbere prædicántem quod pro salúte humáni géneris se crucifigéndum obtulísset, ímpia oratióne interpéllat, ac demum hortátur, ut sibi cónsulens, diis velit immoláre. Cui Andréas: Ego omnipoténti Deo, qui unus et verus est, ímmolo quotídie, non taurórum carnes, nec hircórum sánguinem, sed immaculátum Agnum in altári; cujus carnem posteáquam omnis pópulus credéntium manducáverit, Agnus, qui sacrificátus est, ínteger persevérat et vivus. Quam ob rem ira accénsus Ægéas, jubet eum in cárcerem detrúdi unde pópulus Andréam fácile liberásset, nisi ipse sedásset multitúdinem, veheméntius rogans, ne se ad optatíssimam martýrii corónam properántem impedírent.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. O bona crux, quæ decórem et pulchritúdinem de membris Dómini suscepísti; áccipe me ab homínibus, et redde me magístro meo:
* Ut per te me recípiat, qui per te me redémit.
℣. Beátus Andréas expánsis mánibus ad cælum orábat, dicens: Salva me, bona crux.
℟. Ut per te me recípiat, qui per te me redémit.
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Chrystus obdarzy nas radością życia wiecznego. Amen.

Lekcja 5
Za tym Egeasz zagniewany, przestań przechwalać się Chrystusem, któremu podobne słowa nie pomogły, żeby od żydów ukrzyżowan nie był. Do Andrzeja zaś bezpiecznie o Chrystusie nauczającego, że dla zbawienia narodu ludzkiego dał się ukrzyżować, niezbożną rzecz czyni i na ostatek upomina, aby o sosbie radząc chciał Bogu ofiarować. Któremu Andrzej: ja wszchmogącemu Bogu, który jeden i prawdziwy jest ofiaruję co dzień, nie mięso wołów, ani krew kozła, ale niepokalanego baranka na ołtarzu, którego ciała skoro wszystek lud wierzący pożywa, baranek kóry ofiarowany był, cały zostawa i żywy. Tedy gniewem zapalony Egeasz, każe go do więzienia wszadzić, zkąd Andrzeja gmin snadnie wyzwolił był, by sam ludu nie uspokoił był, bardzo prosząc, aby jemu kwapiącemu się do porządanej korony męczeńskiej nie przeszkadzali.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.

℟. O dobry krzyżu, któryś ozdobę i piękność z członków Pańskich wziął, weźmi mię od ludzi, a oddaj mnie mistrzowi memu.
* Aby przez cię przyjął mię, który mię przez ciebie odkupił.
℣. Andrzej błogosławiony, wyciągnąwszy ręce ku niebu modlił się mówiąc: Zbaw mię dobry krzyżu.
℟. Aby przez cię przyjął mię, który mię przez ciebie odkupił.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.

Lectio 6
Igitur paulo post in tribúnal prodúctum, cum Ægéas crucis extolléntem mystéria sibíque suam impietátem exprobrántem diútius ferre non posset, in crucem tolli, et Christi mortem imitári jussit. Addúctus Andréas ad locum martýrii, cum crucem vidísset, longe exclamáre cœpit: O bona crux, quæ decórem ex membris Dómini suscepísti, diu desideráta, sollícite amáta, sine intermissióne quæsíta, et aliquándo cupiénti ánimo præparáta: áccipe me ab homínibus, et redde me magístro meo; ut per te me recípiat, qui per te me redémit. Itaque cruci affíxus est: in qua bíduum vivus pendens, et Christi fidem prædicáre nunquam intermíttens, ad eum migrávit, cujus mortis similitúdinem concupíerat. Quæ ómnia presbýteri et diáconi Achájæ, qui ejus passiónem scripsérunt, se ita ut commemoráta sunt, audísse et vidísse testántur. Ejus ossa primum Constantíno imperatóre Constantinópolim, deínde Amálphim transláta sunt. Caput, Pio secúndo Pontífice, Romam allátum, in basílica sancti Petri collocátum est.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Expándi manus meas tota die in cruce ad pópulum non credéntem, sed contradicéntem mihi:
* Qui ámbulant vias non bonas, sed post peccáta sua.
℣. Deus ultiónum Dóminus, Deus ultiónum líbere egit: exaltáre, qui júdicas terram, redde retributiónem supérbis.
℟. Qui ámbulant vias non bonas, sed post peccáta sua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Qui ámbulant vias non bonas, sed post peccáta sua.
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Bóg wznieci w sercach naszych ogień swojej miłości. Amen.

Lekcja 6
Trochę potym do sądu przywiedzionego, tajemnicę krzyża wychwalającego, i sędziemu jego niezbożność wyrzucającego, gdy dalej Egeasz znieść nie mogł, na krzyż przybić i naśladowcą śmierci Chrystusowej być kazał. Przywiedziony Andrzej na miejsce męki, gdy krzyż ujrzał, z daleka wołać począł: O dobry krzyżu, któryś ozdobę z członków Pańskich wziąłeś, dawno pożądany i silnie miłowany bez przestanku szukany i kiedykolwiek pragnącemu zgotowany, weźmi mię od ludzi, a oddaj mnie mistrzowi memu, aby mię przez cię przyjął, który mię przez cię odkupił. Na krzyż tedy przybity, na którym dwa dni żywy wisząc i Chrystusowej wiary opowiadać nie przestając, do tego poszedł, którego śmierci podobieństwa pragnął. Co wszystko kapłani i diakonowie Achajej, którzy tego męczeństwa pisali że tak jako się powiedziało widzielii słyszeli świadczą. Jego kości pierwej za Konstancjusza cesarza do Konstantynopola, po tym do Amalphim przeniesione są. Głowa na Piusa papieża wtórego do Rzymu przeniesiona, w kościele Ś. Piotra postawiona jest.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.

℟. Wyciągnąłem ręce moje cały dzień na krzyżu do ludu niewierzącego, ale mnie przeciwnego:
* Którzy drogami niedobrymi chodzą, ale za grzechami swemi.
℣. Bóg pomsty, Pan: Bóg pomsty wolno poczynał. Wywyższ się, który sądzisz ziemię: oddaj zapłatę pysznym.
℟. Którzy drogami nie dobrymi chodzą, ale za grzechami swemi.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Którzy drogami nie dobrymi chodzą, ale za grzechami swemi.
Nocturn III.
Ant. Non me permíttas, Dómine, * fámulum tuum a te separári: tempus est ut commendétur terræ corpus meum, et me ad te veníre jubéas.
Psalmus 74 [7]
74:2 Confitébimur tibi, Deus: * confitébimur, et invocábimus nomen tuum.
74:3 Narrábimus mirabília tua: * cum accépero tempus, ego justítias judicábo.
74:4 Liquefácta est terra, et omnes qui hábitant in ea: * ego confirmávi colúmnas ejus.
74:5 Dixi iníquis: Nolíte iníque ágere: * et delinquéntibus: Nolíte exaltáre cornu:
74:6 Nolíte extóllere in altum cornu vestrum: * nolíte loqui advérsus Deum iniquitátem.
74:7 Quia neque ab Oriénte, neque ab Occidénte, neque a desértis móntibus: * quóniam Deus judex est.
74:8 Hunc humíliat, et hunc exáltat: * quia calix in manu Dómini vini meri plenus misto.
74:9 Et inclinávit ex hoc in hoc: verúmtamen fæx ejus non est exinaníta: * bibent omnes peccatóres terræ.
74:10 Ego autem annuntiábo in sǽculum: * cantábo Deo Jacob.
74:11 Et ómnia córnua peccatórum confríngam: * et exaltabúntur córnua justi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Non me permíttas, Dómine, fámulum tuum a te separári: tempus est ut commendétur terræ corpus meum, et me ad te veníre jubéas.
Nokturn III.
Ant. Nie dopuszczaj Panie, * aby sługa Twój od ciebie był oddzielony: czas jest, aby ciało moje oddano ziemi, a mnie abyś kazał do siebie przyjść.
Psalm 74 [7]
74:2 Sławić Cię będziemy, Boże, * sławić będziemy i wzywać imienia Twego.
74:3 Opowiadać będziemy o Twoich cudach: * gdy obiorę czas, ja ze sprawiedliwością sądzić będę.
74:4 Roztopiła się ziemia i wszyscy, którzy mieszkają na niej, * ja jej filary umocniłem.
74:5 Mówiłem nieprawym: Nie czyńcie nieprawości, * a występnym: Nie podnoście rogu.
74:6 Nie podnoście ku górze rogu waszego, * nie mówcie przeciw Bogu nieprawości.
74:7 Bo ani od wschodu ani od zachodu, ani od pustynnych gór: * albowiem Bóg jest sędzią.
74:8 Tego poniża, a owego podwyższa: * bo w ręce Pańskiej jest kielich wina szczerego, pełen zmieszania.
74:9 I nachylił tu i tam, wszakże osad jego nie wylał się: * będą pić wszyscy grzesznicy ziemi.
74:10 A ja będę opowiadał na wieki, * będę śpiewał Bogu Jakubowemu.
74:11 I wszystkie rogi grzeszników połamię, * a rogi sprawiedliwego będą wywyższone.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Nie dopuszczaj Panie, aby sługa Twój od ciebie był oddzielony: czas jest, aby ciało moje oddano ziemi, a mnie abyś kazał do siebie przyjść.
Ant. Andréas vero rogábat pópulum, * ut non impedíret passiónem ipsíus.
Psalmus 96 [8]
96:1 Dóminus regnávit, exsúltet terra: * læténtur ínsulæ multæ.
96:2 Nubes, et calígo in circúitu ejus: * justítia, et judícium corréctio sedis ejus.
96:3 Ignis ante ípsum præcédet, * et inflammábit in circúitu inimícos ejus.
96:4 Illuxérunt fúlgura ejus orbi terræ: * vidit, et commóta est terra.
96:5 Montes, sicut cera fluxérunt a fácie Dómini: * a fácie Dómini omnis terra.
96:6 Annuntiavérunt cæli justítiam ejus: * et vidérunt omnes pópuli glóriam ejus.
96:7 Confundántur omnes, qui adórant sculptília: * et qui gloriántur in simulácris suis.
96:7 Adoráte eum, omnes Ángeli ejus: * audívit, et lætáta est Sion.
96:8 Et exsultavérunt fíliæ Judæ, * propter judícia tua, Dómine:
96:9 Quóniam tu Dóminus Altíssimus super omnem terram: * nimis exaltátus es super omnes deos.
96:10 Qui dilígitis Dóminum, odíte malum: * custódit Dóminus ánimas sanctórum suórum, de manu peccatóris liberábit eos.
96:11 Lux orta est justo, * et rectis corde lætítia.
96:12 Lætámini, justi, in Dómino: * et confitémini memóriæ sanctificatiónis ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Andréas vero rogábat pópulum, ut non impedíret passiónem ipsíus.
Ant. Andrzej zaś prosił lud, * aby nie przeszkadzał męczeństwu jego.
Psalm 96 [8]
96:1 Pan króluje, niech się raduje ziemia, * niech się weselą wyspy mnogie.
96:2 Obłok i mgła wokoło Niego, * sprawiedliwość i sąd utwierdzeniem tronu Jego.
96:3 Ogień przed Nim pójdzie * i spali wokoło nieprzyjaciół Jego.
96:4 Oświeciły błyskawice Jego okrąg ziemi, * ujrzała i zadrżała ziemia.
96:5 Góry jak wosk rozpłynęły się przed obliczem Pańskim, * przed obliczem Pana wszystka ziemia.
96:6 Oznajmiły niebiosa sprawiedliwość Jego * i oglądali wszyscy ludzie chwałę Jego.
96:7 Niech będą zawstydzeni wszyscy kłaniający się rzeźbie * i którzy się chlubią bałwanami swoimi.
96:7 Kłaniajcie się Mu, wszyscy aniołowie Jego: * usłyszał i uweselił się Syjon.
96:8 I rozradowały się córki judzkie * dla sądów Twoich, Panie:
96:9 Albowiem Tyś Pan Najwyższy nad wszystką ziemią, * bardzo wywyższony jesteś ponad wszystkie bogi.
96:10 Którzy miłujecie Pana, miejcie w nienawiści zło: * strzeże Pan dusz świętych swoich, wyrwie je z ręki grzesznika.
96:11 Światłość wzeszła sprawiedliwemu, * a wesele ludziom prawego serca.
96:12 Weselcie się sprawiedliwi w Panu * i wysławiajcie świętą pamięć Jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Andrzej zaś prosił lud, aby nie przeszkadzał męczeństwu jego.
Ant. Accipe me ab homínibus * et redde me magístro meo: ut per te me recípiat, qui per te me redémit, allelúja.
Psalmus 98 [9]
98:1 Dóminus regnávit, irascántur pópuli: * qui sedet super Chérubim, moveátur terra.
98:2 Dóminus in Sion magnus: * et excélsus super omnes pópulos.
98:3 Confiteántur nómini tuo magno: quóniam terríbile, et sanctum est: * et honor regis judícium díligit.
98:4 Tu parásti directiónes: * judícium et justítiam in Jacob tu fecísti.
98:5 Exaltáte Dóminum, Deum nostrum, et adoráte scabéllum pedum ejus: * quóniam sanctum est.
98:6 Móyses et Aaron in sacerdótibus ejus: * et Sámuel inter eos, qui ínvocant nomen ejus:
98:6 Invocábant Dóminum, et ipse exaudiébat eos: * in colúmna nubis loquebátur ad eos.
98:7 Custodiébant testimónia ejus, * et præcéptum quod dedit illis.
98:8 Dómine, Deus noster, tu exaudiébas eos: * Deus, tu propítius fuísti eis, et ulcíscens in omnes adinventiónes eórum.
98:9 Exaltáte Dóminum, Deum nostrum, et adoráte in monte sancto ejus: * quóniam sanctus Dóminus, Deus noster.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Accipe me ab homínibus et redde me magístro meo: ut per te me recípiat, qui per te me redémit, allelúja.
Ant. Weźmij mię od ludzi, * a oddaj mnie mistrzowi memu, aby mię przez cię przyjął, który mię przez cię odkupił, alleluja.
Psalm 98 [9]
98:1 Pan jest królem, niech się gniewają narody: * który siedzi na cherubinach, niech się trzęsie ziemia.
98:2 Pan wielki na Syjonie * i wywyższony nad wszystkie narody.
98:3 Niech wysławiają imię Twoje wielkie, albowiem straszne i święte jest: * a majestat królewski sąd miłuje.
98:4 Ty przygotowałeś drogi proste, * Ty uczyniłeś sąd i sprawiedliwość w Jakubie.
98:5 Wywyższajcie Pana, Boga naszego i kłaniajcie się przed podnóżkiem nóg Jego, * bo święty jest.
98:6 Mojżesz i Aaron między kapłanami Jego, * a Samuel między tymi, którzy wzywają imienia Jego:
98:6 Wzywali Pana, a On ich wysłuchiwał: * w słupie obłoku mawiał do nich.
98:7 Strzegli świadectw Jego * i przykazania, które im dał.
98:8 Panie, Boże nasz, Tyś ich wysłuchiwał, * Boże, Ty im byłeś miłościw, lecz mściłeś się za wszystkie złe uczynki ich.
98:9 Wywyższajcie Pana, Boga naszego, i kłaniajcie się przed górą świętą Jego, * albowiem święty jest Pan, Bóg nasz.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Weźmij mię od ludzi, a oddaj mnie mistrzowi memu, aby mię przez cię przyjął, który mię przez cię odkupił, alleluja.
℣. Nimis honoráti sunt amíci tui, Deus.
℟. Nimis confortátus est principátus eórum.
℣. Bardzo zaszczyceni są przyjaciele Twoi Boże.
℟. Bardzo się zmocniło ich panowanie.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Z kajdan grzechów naszych niech nas uwolni wszechmogący i miłosierny Pan. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.

Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum
Matt 4:18-22
In illo témpore: Ambulans Jesus juxta mare Galilǽæ, vidit duos fratres, Simónem, qui vocátur Petrus, et Andréam fratrem ejus, mitténtes rete in mare. Et réliqua.

Homilía sancti Gregórii Papæ
Homilia 5 in Evangelia
Audístis, fratres caríssimi, quia ad uníus jussiónis vocem Petrus et Andréas relíctis rétibus secúti sunt Redemptórem. Nulla vero hunc fácere adhuc mirácula víderant, nihil ab eo de prǽmio ætérnæ retributiónis audíerant: et tamen ad unum Dómini præcéptum hoc quod possidére videbántur, oblíti sunt. Quanta nos ejus mirácula vidémus, quot flagéllis afflígimur, quántis minárum asperitátibus deterrémur, et tamen vocántem sequi contémnimus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Orávit sanctus Andréas, dum respíceret in cælum, et voce magna clamávit et dixit: Tu es Deus meus, quem vidi: ne me patiáris ab ímpio júdice depóni:
* Quia virtútem sanctæ crucis agnóvi.
℣. Tu es magíster meus Christus, quem diléxi, quem cognóvi, quem conféssus sum: tantúmmodo in ista voce exáudi me.
℟. Quia virtútem sanctæ crucis agnóvi.
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Czytanie Ewangelii niech będzie nam zbawieniem i obroną. Amen.

Lekcja 7
Czytanie Ewangelii świętej według św. Mateusza
Mt 4:18-22
Onego czasu: Gdy Jezus szedł nad Morzem Galilejskim, ujrzał dwóch braci, Szymona, którego zowią Piotrem, i Andrzeja, brata jego, zapuszczających sieci w morze. I tak dalej.

Homilia świętego Grzegorza, Papieża
Homilia 5. na Ewangelię
Słyszeliście, najdrożsi bracia, iż na jeden rozkaz Piotr i Andrzej, porzuciwszy sieci, poszli za Odkupicielem. Nie widzieli jeszcze żadnych cudów przez Niego uczynionych, nie słyszeli odeń nic o wiecznej nagrodzie, a jednak na jeden rozkaz Pana zapomnieli o tym, co posiadali. A ileż my cudów Pana widzimy, ile nieszczęść nas dotyka, ileż srogich gróźb nas przeraża, a jednak, choć On nas wzywa, iść za Nim nie chcemy.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.

℟. Święty Andrzej modlił się, spoglądając w niebo, i zawołał donośnym głosem, mówiąc: Ty jesteś moim Bogiem, którego ujrzałem; nie pozwól, abym mnie uwolnił bezbożny sędzia,
* Bo poznałem moc Krzyża świętego.
℣. Tyś jest moim Mistrzem, Chryste; Ciebie umiłowałem, Ciebie poznałem, Ciebie wyznałem: wysłuchaj tylko mego głosu.
℟. Bo poznałem moc Krzyża świętego.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Cujus festum cólimus, ipse intercédat pro nobis ad Dóminum. Amen.

Lectio 8
In cælo jam sedet, qui de conversióne nos ádmonet; jam jugo fídei colla géntium súbdidit, jam mundi glóriam strávit, jam ruínis ejus crebrescéntibus, distrícti sui judícii diem propinquántem denúntiat: et tamen supérba mens nostra adhuc non vult hoc sponte desérere, quod quotídie perdit invíta. Quid ergo, fratres caríssimi, quid in ejus judício dictúri sumus, qui ab amóre præséntis sǽculi nec præcéptis fléctimur, nec verbéribus emendámur?
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Videns crucem Andréas exclamávit, dicens: O crux admirábilis, o crux desiderábilis, o crux quæ per totum mundum rútilas:
* Súscipe discípulum Christi, ac per te me recípiat, qui per te móriens me redémit.
℣. O bona crux, quæ decórem et pulchritúdinem de membris Dómini suscepísti.
℟. Súscipe discípulum Christi, ac per te me recípiat, qui per te móriens me redémit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Súscipe discípulum Christi, ac per te me recípiat, qui per te móriens me redémit.
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Ten, którego święto obchodzimy, niech wstawia się za nami u Pana. Amen.

Lekcja 8
Ten, który nas wzywa do nawrócenia, już zasiada w niebie, już pod jarzmo wiary podał szyję narodów, już poniżył chwałę świata, już przez zwiększającą się jego ruinę oznajmia, iż już bliski jest dzień Jego surowego sądu. A jednak nasze pyszne serce nie chce dobrowolnie tego opuścić, co wbrew swej woli traci codziennie. Co więc, najdrożsi bracia, co powiemy na Jego sądzie, skoro kochając świat teraźniejszy, ani nie uginamy się przed przykazaniami Pana, ani pomimo chłosty się nie poprawiamy?
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.

℟. Na widok krzyża Andrzej zawołał, mówiąc: O krzyżu godny podziwu, krzyżu upragniony, krzyżu, który na cały świat jaśniejesz:
* Przyjmij ucznia Chrystusowego, a przez ciebie niech mnie przyjmie Ten, który mnie odkupił, umierając na tobie.
℣. O dobry krzyżu, któryś od członków Pańskich przejął swe piękno i chwałę.
℟. Przyjmij ucznia Chrystusowego, a przez ciebie niech mnie przyjmie Ten, który mnie odkupił, umierając na tobie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Przyjmij ucznia Chrystusowego, a przez ciebie niech mnie przyjmie Ten, który mnie odkupił, umierając na tobie.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 9
Sed fortásse áliquis tácitis sibi cogitatiónibus dicat: Ad vocem Domínicam utérque iste piscátor quid, aut quantum dimísit, qui pene nihil hábuit? Sed hac in re, fratres caríssimi, afféctum debémus pótius pensáre quam censum. Multum relíquit, qui sibi nihil retínuit: multum relíquit, qui quantúmlibet parum, totum deséruit. Certe nos et hábita cum amóre possidémus, et ea, quæ mínime habémus, ex desidério quǽrimus. Multum ergo Petrus et Andréas dimísit, quando utérque étiam desidéria habéndi derelíquit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
Fit reverentia Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * majestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ majestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Judex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Król Aniołów zaprowadzi swój lud do królestwa na wysokości. Amen.

Lekcja 9
Może jednak ktoś w duchu sobie pomyśli i powie: Co i jak wiele owi dwaj rybacy opuścili, skoro prawie nic nie mieli? Jednakże, najdrożsi bracia, winniśmy raczej uwzględnić usposobienie serca, niż majątek. Wiele opuścił, kto sobie nic nie zatrzymał, wiele opuścił, kto choćby miał mało, wszystko zostawił. My zaś przywiązani jesteśmy do tego, co posiadamy, a tego, czego nam brak, gorączkowo szukamy. Wiele więc Piotr i Andrzej opuścili, skoro obaj i pragnienia posiadania się wyrzekli.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.

Te Deum
Ciebie, Boże, chwalimy: * ciebie, Panie, wysławiamy.
Tobie, Ojcu Przedwiecznemu * wszystka ziemia cześć oddaje.
Tobie wszyscy Aniołowie, * Tobie niebiosa i wszystkie Moce:
Tobie Cherubini i Serafini * nieustannym głoszą pieniem:
Ukłonić się Święty, Święty, Święty * Pan Bóg Zastępów.
Pełne są niebiosa i ziemia * majestatu chwały Twojej.
Ciebie przesławny * chór Apostołów,
Ciebie Proroków * poczet chwalebny,
Ciebie wychwala * Męczenników zastęp świetlany.
Ciebie po wszystkiej ziemi * wysławia Kościół święty,
Ojca * niezmierzonego majestatu;
Godnego uwielbienia prawdziwego * i Jedynego Twojego Syna;
Świętego także * Ducha Pocieszyciela.
Tyś Królem chwały, * o Chryste,
Tyś Ojca * Synem Przedwiecznym.
Ukłonić się Ty, dla zbawienia naszego biorąc człowieczeństwo: * nie wahałeś się wstąpić w łono Dziewicy.
Ty, skruszywszy żądło śmierci, * otworzyłeś wierzącym królestwo niebios.
Ty po prawicy Boga zasiadasz, * w Ojcowskiej chwale.
Ty przyjdziesz jako Sędzia * tak wszyscy wierzymy.
Poniższy werset odmawia się klęcząc
Błagamy Cię przeto, dopomóż swym sługom, * których najdroższą Krwią odkupiłeś.
Policz ich między świętych Twoich * w wiekuistej chwale.
Zachowaj lud swój, o Panie, * i błogosław dziedzictwu swojemu.
I rządź nimi, * i wywyższaj ich aż na wieki.
Po wszystkie dni * błogosławimy Ciebie.
Ukłonić się, jeśli jest taki zwyczaj I wysławiamy imię Twe na wieki, * na wieki bez końca.
Racz, Panie, w dniu dzisiejszym * zachować nas od grzechu.
Zmiłuj się nad nami, Panie, * zmiłuj się nad nami.
Niech miłosierdzie Twoje, Panie, okaże się nad nami, * jako my w Tobie ufność pokładamy.
W Tobie, o Panie, złożyłem nadzieję: * nie będę zawstydzon na wieki.
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
Opuścić resztę, jeśli Laudesy nie są odmawiane osobno.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Majestátem tuam, Dómine, supplíciter exorámus: ut, sicut Ecclésiæ tuæ beátus Andréas Apóstolus éxstitit prædicátor et rector; ita apud te sit pro nobis perpétuus intercéssor.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Modlitwy {z Sanktorału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Majestat Twój, Panie, pokornie błagamy; aby święty Andrzej Apostoł, który Kościół Twój nauczał i prowadził, wstawiał się nieustannie za nami.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.

Ad Laudes

Incipit
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Początek
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
Psalmi {Psalmi, antiphonæ ex Proprio Sanctorum}
Ant. Salve, crux pretiósa, * súscipe discípulum ejus, qui pepéndit in te magíster meus Christus.
Psalmus 92 [1]
92:1 Dóminus regnávit, decórem indútus est: * indútus est Dóminus fortitúdinem, et præcínxit se.
92:1 Étenim firmávit orbem terræ, * qui non commovébitur.
92:2 Paráta sedes tua ex tunc: * a sǽculo tu es.
92:3 Elevavérunt flúmina, Dómine: * elevavérunt flúmina vocem suam.
92:3 Elevavérunt flúmina fluctus suos, * a vócibus aquárum multárum.
92:4 Mirábiles elatiónes maris: * mirábilis in altis Dóminus.
92:5 Testimónia tua credibília facta sunt nimis: * domum tuam decet sanctitúdo, Dómine, in longitúdinem diérum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Salve, crux pretiósa, súscipe discípulum ejus, qui pepéndit in te magíster meus Christus.
Psalmy {Psalmy, antyfony z Sanktorału}
Ant. Witaj krzyżu święty, * przyjmij ucznia Tego, który wisiał na Twem drzewie, Chrystusa, Mistrza mego.
Psalm 92 [1]
92:1 Pan jest królem, oblókł się w ozdobę, * oblókł się Pan w moc i przepasał się.
92:1 Albowiem umocnił okrąg świata, * który się nie poruszy.
92:2 Zgotowany tron Twój od owego czasu, * Ty jesteś od wieku.
92:3 Podniosły rzeki, Panie, * podniosły rzeki głos swój.
92:3 Podniosły rzeki fale swoje, * od szumu wód wielkich.
92:4 Dziwne są nawałności morskie: * dziwny na wysokościach Pan.
92:5 Świadectwa Twoje są bardzo godne wiary, * domowi Twemu, Panie, przystoi świętość na długie dni.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Witaj krzyżu święty, przyjmij ucznia Tego, który wisiał na Twem drzewie, Chrystusa, Mistrza mego.
Ant. Beátus Andréas * orábat, dicens: Dómine, Rex ætérnæ glóriæ, súscipe me pendéntem in patíbulo.
Psalmus 99 [2]
99:2 Jubiláte Deo, omnis terra: * servíte Dómino in lætítia.
99:2 Introíte in conspéctu ejus, * in exsultatióne.
99:3 Scitóte quóniam Dóminus ipse est Deus: * ipse fecit nos, et non ipsi nos.
99:4 Pópulus ejus, et oves páscuæ ejus: * introíte portas ejus in confessióne, átria ejus in hymnis: confitémini illi.
99:5 Laudáte nomen ejus: quóniam suávis est Dóminus, in ætérnum misericórdia ejus, * et usque in generatiónem et generatiónem véritas ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Beátus Andréas orábat, dicens: Dómine, Rex ætérnæ glóriæ, súscipe me pendéntem in patíbulo.
Ant. Błogosławiony Andrzej * modlił się, mówiąc: Panie, Królu wiecznej chwały, przyjmij mnie, wiszącego na drzewie męki.
Psalm 99 [2]
99:2 Wykrzykujcie Bogu, cała ziemio, * służcie Panu z weselem.
99:2 Wchodźcie przed oblicze Jego * z radością.
99:3 Wiedzcie, iż Pan jest Bogiem, * On nas uczynił, a nie my sami siebie.
99:4 Myśmy lud Jego i owce pastwiska Jego: * wchodźcie w bramy Jego z wychwalaniem, do przedsieni Jego z pieśniami, wysławiajcie Go.
99:5 Chwalcie imię Jego, bo słodki jest Pan, na wieki miłosierdzie Jego, * i z pokolenia na pokolenie prawda Jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Błogosławiony Andrzej modlił się, mówiąc: Panie, Królu wiecznej chwały, przyjmij mnie, wiszącego na drzewie męki.
Ant. Andréas Christi fámulus, * dignus Dei Apóstolus, germánus Petri, et in passióne sócius.
Psalmus 62 [3]
62:2 Deus, Deus meus, * ad te de luce vígilo.
62:2 Sitívit in te ánima mea, * quam multiplíciter tibi caro mea.
62:3 In terra desérta, et ínvia, et inaquósa: * sic in sancto appárui tibi, ut vidérem virtútem tuam, et glóriam tuam.
62:4 Quóniam mélior est misericórdia tua super vitas: * lábia mea laudábunt te.
62:5 Sic benedícam te in vita mea: * et in nómine tuo levábo manus meas.
62:6 Sicut ádipe et pinguédine repleátur ánima mea: * et lábiis exsultatiónis laudábit os meum.
62:7 Si memor fui tui super stratum meum, in matutínis meditábor in te: * quia fuísti adjútor meus.
62:8 Et in velaménto alárum tuárum exsultábo, adhǽsit ánima mea post te: * me suscépit déxtera tua.
62:10 Ipsi vero in vanum quæsiérunt ánimam meam, introíbunt in inferióra terræ: * tradéntur in manus gládii, partes vúlpium erunt.
62:12 Rex vero lætábitur in Deo, laudabúntur omnes qui jurant in eo: * quia obstrúctum est os loquéntium iníqua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Andréas Christi fámulus, dignus Dei Apóstolus, germánus Petri, et in passióne sócius.
Ant. Andrzej, sługa Chrystusa, * godny Apostoł Boży, brat Piotra i towarzysz jego w męce.
Psalm 62 [3]
62:2 Boże, Boże mój, * do Ciebie się zrywam na świtaniu.
62:2 Pragnęła Ciebie dusza moja: * jak bardzo tęskniło za Tobą ciało moje.
62:3 W ziemi pustej, bezdrożnej i bezwodnej: * tak w świątyni stawiłem się przed Tobą, aby widzieć moc Twoją i chwałę Twoją.
62:4 Bo lepsze jest miłosierdzie Twoje niźli życie: * wargi moje będą Cię chwalić.
62:5 Tak Cię błogosławić będę za życia mego * i w imię Twoje będę podnosił ręce moje.
62:6 Jakby sadłem i tłustością niech będzie napełniona dusza moja, * a wargami wesołość będą wychwalać moje usta.
62:7 Jeśli Cię wspominałem na łożu moim, rano będę rozmyślał o Tobie, * bo byłeś pomocnikiem moim.
62:8 I w zasłonie skrzydeł Twoich rozraduję się, przylgnęła dusza moja do Ciebie: * broniła mię prawica Twoja.
62:10 A oni na próżno szukali duszy mojej, zstąpią w głębokości ziemi: * będą oddani w moc miecza, staną się działem lisów.
62:12 Ale król będzie się weselił w Bogu, chlubić się będą wszyscy, którzy Nań przysięgają, * bo zatkane są usta mówiących nieprawości.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Andrzej, sługa Chrystusa, godny Apostoł Boży, brat Piotra i towarzysz jego w męce.
Ant. Maximílla Christo amábilis * tulit corpus Apóstoli, óptimo loco cum aromátibus sepelívit.
Canticum Trium Puerorum [4]
Dan 3:57-88,56
3:57 Benedícite, ómnia ópera Dómini, Dómino: * laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
3:58 Benedícite, Ángeli Dómini, Dómino: * benedícite, cæli, Dómino.
3:59 Benedícite, aquæ omnes, quæ super cælos sunt, Dómino: * benedícite, omnes virtútes Dómini, Dómino.
3:60 Benedícite, sol et luna, Dómino: * benedícite, stellæ cæli, Dómino.
3:61 Benedícite, omnis imber et ros, Dómino: * benedícite, omnes spíritus Dei, Dómino.
3:62 Benedícite, ignis et æstus, Dómino: * benedícite, frigus et æstus, Dómino.
3:63 Benedícite, rores et pruína, Dómino: * benedícite, gelu et frigus, Dómino.
3:64 Benedícite, glácies et nives, Dómino: * benedícite, noctes et dies, Dómino.
3:65 Benedícite, lux et ténebræ, Dómino: * benedícite, fúlgura et nubes, Dómino.
3:66 Benedícat terra Dóminum: * laudet et superexáltet eum in sǽcula.
3:67 Benedícite, montes et colles, Dómino: * benedícite, univérsa germinántia in terra, Dómino.
3:68 Benedícite, fontes, Dómino: * benedícite, mária et flúmina, Dómino.
3:69 Benedícite, cete, et ómnia, quæ movéntur in aquis, Dómino: * benedícite, omnes vólucres cæli, Dómino.
3:70 Benedícite, omnes béstiæ et pécora, Dómino: * benedícite, fílii hóminum, Dómino.
3:71 Benedícat Israël Dóminum: * laudet et superexáltet eum in sǽcula.
3:72 Benedícite, sacerdótes Dómini, Dómino: * benedícite, servi Dómini, Dómino.
3:73 Benedícite, spíritus, et ánimæ justórum, Dómino: * benedícite, sancti, et húmiles corde, Dómino.
3:74 Benedícite, Ananía, Azaría, Mísaël, Dómino: * laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
3:75 (Fit reverentia:) Benedicámus Patrem et Fílium cum Sancto Spíritu: * laudémus et superexaltémus eum in sǽcula.
3:56 Benedíctus es, Dómine, in firmaménto cæli: * et laudábilis, et gloriósus, et superexaltátus in sǽcula.
Ant. Maximílla Christo amábilis tulit corpus Apóstoli, óptimo loco cum aromátibus sepelívit.
Ant. Maksymilla, Chrystusowi miła, * wzięła ciało Apostoła, pogrzebała je z wonnościami w miejscu chwalebnem.
Kantyk trzech młodzieńców [4]
Dn 3:57-88,56
3:57 Błogosławcie, wszystkie sprawy Pańskie, Panu: * chwalcie a wywyższajcie go na wieki.
3:58 Błogosławcie, aniołowie Pańscy, Panu: * błogosławcie, niebiosa, Panu.
3:59 Błogosławcie, wody wszystkie, które są na niebie, Panu: * błogosławcie, wszystkie mocy Pańskie, Panu.
3:60 Błogosławcie, słońce i miesiącu, Panu: * błogosławcie, gwiazdy niebieskie, Panu.
3:61 Błogosławcie, wszelki dżdżu i roso, Pana: * błogosławcie, wszystkie wiatry Boże, Pana.
3:62 Błogosławcie, ogniu i gorąco, Panu: * błogosławcie, zimno i ciepło, Panu.
3:63 Błogosławcie, rosy i szron, Panu: * błogosławcie, mróz i zimno, Panu.
3:64 Błogosławcie, lody i śniegi, Panu: * błogosławcie, nocy i dni, Panu.
3:65 Błogosławcie, światłość i ciemności, Panu: * błogosławcie, błyskawice i obłoki, Panu.
3:66 Niech błogosławi ziemia Pana: * niech chwali i wywyższa go na wieki.
3:67 Błogosławcie, góry i pagórki, Panu: * błogosławcie, wszystko rodzące na ziemi, Panu.
3:68 Błogosławcie, źródła, Panu: * błogosławcie, morza i rzeki, Panu.
3:69 Błogosławcie, wielorybowie i wszystko, co się rusza w wodach, Panu: * błogosławcie, wszyscy ptacy powietrzni, Panu.
3:70 Błogosławcie, wszystkie bestie i bydło, Panu: * błogosławcie, synowie ludzcy, Panu.
3:71 Niech błogosławi Izrael Pana: * niech go chwali a wywyższa na wieki.
3:72 Błogosławcie, kapłani Pańscy, Panu: * błogosławcie, słudzy Pańscy, Panu.
3:73 Błogosławcie, duchowie i dusze sprawiedliwych, Panu: * błogosławcie, święci a pokornego serca, Panu.
3:74 Błogosławcie, Ananiaszu, Azariaszu, Misaelu, Panu: * chwalcie a wywyższajcie go na wieki.
3:75 (Ukłonić się) Błogosławmy Ojca i Syna z Duchem Świętym: * chwalmy a wywyższajmy go na wieki.
3:56 Błogosławionyś jest, Panie, na utwierdzeniu niebieskim: * i sławny, i chwalebny, i najprzewyższeńszy na wieki.
Ant. Maksymilla, Chrystusowi miła, wzięła ciało Apostoła, pogrzebała je z wonnościami w miejscu chwalebnem.
Ant. Qui persequebántur justum, * demersísti eos, Dómine, in inférno, et in ligno crucis dux justi fuísti.
Psalmus 148 [5]
148:1 Laudáte Dóminum de cælis: * laudáte eum in excélsis.
148:2 Laudáte eum, omnes Ángeli ejus: * laudáte eum, omnes virtútes ejus.
148:3 Laudáte eum, sol et luna: * laudáte eum, omnes stellæ et lumen.
148:4 Laudáte eum, cæli cælórum: * et aquæ omnes, quæ super cælos sunt, laudent nomen Dómini.
148:5 Quia ipse dixit, et facta sunt: * ipse mandávit, et creáta sunt.
148:6 Státuit ea in ætérnum, et in sǽculum sǽculi: * præcéptum pósuit, et non præteríbit.
148:7 Laudáte Dóminum de terra, * dracónes, et omnes abýssi.
148:8 Ignis, grando, nix, glácies, spíritus procellárum: * quæ fáciunt verbum ejus:
148:9 Montes, et omnes colles: * ligna fructífera, et omnes cedri.
148:10 Béstiæ, et univérsa pécora: * serpéntes, et vólucres pennátæ:
148:11 Reges terræ, et omnes pópuli: * príncipes, et omnes júdices terræ.
148:12 Júvenes, et vírgines: senes cum junióribus laudent nomen Dómini: * quia exaltátum est nomen ejus solíus.
148:13 Conféssio ejus super cælum et terram: * et exaltávit cornu pópuli sui.
148:14 Hymnus ómnibus sanctis ejus: * fíliis Israël, pópulo appropinquánti sibi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Qui persequebántur justum, demersísti eos, Dómine, in inférno, et in ligno crucis dux justi fuísti.
Ant. Tych, którzy prześladowali sprawiedliwego, * pogrążyłeś w piekle, Panie, a sprawiedliwego pociągnąłeś za sobą na drzewo krzyża.
Psalm 148 [5]
148:1 Chwalcie Pana z niebios, * chwalcie Go na wysokości.
148:2 Chwalcie Go, wszyscy aniołowie Jego, * chwalcie Go, wszystkie wojska Jego.
148:3 Chwalcie Go, słońce i księżycu, * chwalcie Go, wszystkie gwiazdy i światło.
148:4 Chwalcie Go, niebiosa nad niebiosami * i wody, które są nad niebiosami, niech chwalą imię Pańskie.
148:5 Albowiem On rzekł, i zostały uczynione: * On rozkazał, i zostały stworzone.
148:6 Ustanowił je na wieki i na wieki wieków, * ustawę dał i nie przeminie.
148:7 Chwalcie Pana z ziemi, * smoki i wszystkie przepaści.
148:8 Ogniu, gradzie, śniegu, lodzie, wietrze gwałtowny, * czyniące słowo Jego:
148:9 Góry i wszystkie pagórki, * drzewa owocowe i wszystkie cedry.
148:10 Dzikie zwierzęta i wszystko bydło, * płazy i ptactwo skrzydlate:
148:11 Królowie ziemi i wszystkie narody, * książęta i wszyscy sędziowie ziemi.
148:12 Młodzieńcy i panny, starzy i młodzi, niech imię Pana chwalą, * bo wywyższyło się imię Jego samego.
148:13 Chwała Jego na niebie i na ziemi, * i wywyższył róg ludu swego.
148:14 Chwała dla wszystkich świętych Jego, * dla synów Izraela, ludu przybliżającego się do Niego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Tych, którzy prześladowali sprawiedliwego, pogrążyłeś w piekle, Panie, a sprawiedliwego pociągnąłeś za sobą na drzewo krzyża.
Capitulum Hymnus Versus {ex Proprio Sanctorum}
Rom 10:10-11
Fratres: Corde enim créditur ad justítiam, ore autem conféssio fit ad salútem. Dicit enim Scriptúra: Omnis, qui credit in illum, non confundétur.
℟. Deo grátias.

Hymnus
Exsúltet orbis gáudiis:
Cælum resúltet láudibus:
Apostolórum glóriam
Tellus et astra cóncinunt.

Vos sæculórum júdices,
Et vera mundi lúmina:
Votis precámur córdium,
Audíte voces súpplicum.

Qui templa cæli cláuditis,
Serásque verbo sólvitis,
Nos a reátu nóxios
Solvi jubéte, quǽsumus.

Præcépta quorum prótinus
Languor salúsque séntiunt:
Sanáte mentes lánguidas:
Augéte nos virtútibus.

Ut, cum redíbit árbiter
In fine Christus sǽculi,
Nos sempitérni gáudii
Concédat esse cómpotes.

Patri, simúlque Fílio,
Tibíque Sancte Spíritus,
Sicut fuit, sit júgiter
Sæclum per omne glória.
Amen.

℣. Annuntiavérunt ópera Dei.
℟. Et facta ejus intellexérunt.
Kapitulum Hymn Wers {z Sanktorału}
Rz 10:10-11
Bracia: Albowiem sercem bywa wierzono ku sprawiedliwości, a usty się wyznanie dzieje ku zbawieniu. Albowiem Pismo powiada: Wszelki, kto weń wierzy, pohańbiony nie będzie.
℟. Bogu niech będą dzięki.

Hymn
Niechaj się rozraduje okrąg świata,
Niech zabrzmi niebo hymnem uwielbienia,
Niechaj ziemia i gwiazdy śpiewają
Chwałę Apostołów.

Wam, Sędziowie wieków,
Prawdziwa jasność świata,
Życzenia serc przedkładamy,
Usłyszcie korne błagania nasze.

Was, którzy jednem słowem,
Podwoje niebios zamykacie i otwieracie,
Prosimy, byście rozkazali,
Rozwiązać nas z pęt grzechowych.

Choroba i zdrowie, nie ociągając się,
Ulegają woli waszej,
Uzdrówcie więc chore dusze nasze,
Dajcie wzrost cnotom.

Aby, gdy przyjdzie Chrystus — Sędzia
Na dokończenie wieków,
Dał nam uczestnictwo,
W wiecznej szczęśliwości.

Ojcu wraz z Synem
I Tobie, Duchu Święty,
Niech będzie chwałą, jako zawsze była,
Przez wszystkie wieki wieków.
Amen.

℣. Opowiadali dzieła Boże.
℟. I oznajmiali sprawy jego.
Canticum Benedictus {Antiphona ex Proprio Sanctorum}
Ant. Concéde nobis * hóminem justum, redde nobis hóminem sanctum: ne interfícias hóminem Deo cárum, justum, mansuétum et pium.
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum ejus:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Jusjurándum, quod jurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et justítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias ejus:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi ejus: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Concéde nobis hóminem justum, redde nobis hóminem sanctum: ne interfícias hóminem Deo cárum, justum, mansuétum et pium.
Kantyk Benedictus {Antyfona z Sanktorału}
Ant. Oddaj nam * człowieka sprawiedliwego, wypuść nam człowieka świętego; nie zabijaj przyjaciela Boga, sprawiedliwego, skromnego, i pobożnego.
Pieśń Zachariasza
Łk 1:68-79
1:68 Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski: * iż nawiedził i uczynił odkupienie ludu swego.
1:69 I podniósł róg zbawienia nam: * w domu Dawida, służebnika swego.
1:70 Jako mówił przez usta świętych, * którzy od wieku są, proroków swoich.
1:71 Wybawienie od nieprzyjaciół naszych, * i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą.
1:72 Aby uczynił miłosierdzie z ojcy naszymi: * i wspamiętał na testament swój święty.
1:73 Przysięgę, którą przysiągł Abrahamowi, ojcu naszemu, * że nam dać miał:
1:74 Iżbyśmy, wybawieni z ręki nieprzyjaciół naszych, * bez bojaźni mu służyli.
1:75 W świętobliwości i w sprawiedliwości przed nim, * po wszystkie dni nasze.
1:76 A ty dzieciątko, prorokiem Najwyższego będziesz nazwane: * bo uprzedzisz przed oblicznością Pańską, abyś gotował drogi jego:
1:77 Iżbyś dał naukę zbawienia ludowi jego: * na odpuszczenie grzechów ich:
1:78 Dla wnętrzności miłosierdzia Boga naszego: * przez które nawiedził nas Wschód z wysokości:
1:79 Aby zaświecił tym, którzy w ciemności i w cieniu śmierci siedzą: * ku wyprostowaniu nóg naszych na drogę pokoju.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Oddaj nam człowieka sprawiedliwego, wypuść nam człowieka świętego; nie zabijaj przyjaciela Boga, sprawiedliwego, skromnego, i pobożnego.
Preces Feriales{omittitur}
Prośby ferialne{opuścić}
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Majestátem tuam, Dómine, supplíciter exorámus: ut, sicut Ecclésiæ tuæ beátus Andréas Apóstolus éxstitit prædicátor et rector; ita apud te sit pro nobis perpétuus intercéssor.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Modlitwy {z Sanktorału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Majestat Twój, Panie, pokornie błagamy; aby święty Andrzej Apostoł, który Kościół Twój nauczał i prowadził, wstawiał się nieustannie za nami.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.

Ad Primam

Incipit
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Początek
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
Hymnus
Jam lucis orto sídere,
Deum precémur súpplices,
Ut in diúrnis áctibus
Nos servet a nocéntibus.

Linguam refrénans témperet,
Ne litis horror ínsonet:
Visum fovéndo cóntegat,
Ne vanitátes háuriat.

Sint pura cordis íntima,
Absístat et vecórdia;
Carnis terat supérbiam
Potus cibíque párcitas.

Ut, cum dies abscésserit,
Noctémque sors redúxerit,
Mundi per abstinéntiam
Ipsi canámus glóriam.

Deo Patri sit glória,
Ejúsque soli Fílio,
Cum Spíritu Paráclito,
Nunc et per omne sǽculum.
Amen.
Hymn
Gdy już wzeszła gwiazda światła,
Kornie prośmy Boga,
By w czynnościach dziennych
Zachował nas od szkody.

Niech powściągając miarkuje język,
By nie rozbrzmiewała groza waśni:
Niechaj życzliwie chroni wzrok nasz,
By się nie poił próżnością.

Niech czyste będzie wnętrze serca,
I niech odstąpi nierozum;
Niechaj hardość ciała skruszy
Skąpość napoju i pokarmu.

Abyśmy, gdy dzień przejdzie,
A kolejność znów sprowadzi noc,
Czyści przez wstrzemięźliwość
Śpiewali mu chwałę.

Bogu Ojcu niechaj będzie chwała,
I jedynemu jego Synowi,
Wraz z Duchem Pocieszycielem,
Teraz i po wszystek wiek.
Amen.
Psalmi {Psalmi Dominica, antiphonæ ex Proprio Sanctorum}
Ant. Salve, crux pretiósa,
Psalmus 53 [1]
53:3 Deus, in nómine tuo salvum me fac: * et in virtúte tua júdica me.
53:4 Deus, exáudi oratiónem meam: * áuribus pércipe verba oris mei.
53:5 Quóniam aliéni insurrexérunt advérsum me, et fortes quæsiérunt ánimam meam: * et non proposuérunt Deum ante conspéctum suum.
53:6 Ecce enim, Deus ádjuvat me: * et Dóminus suscéptor est ánimæ meæ.
53:7 Avérte mala inimícis meis: * et in veritáte tua dispérde illos.
53:8 Voluntárie sacrificábo tibi, * et confitébor nómini tuo, Dómine: quóniam bonum est:
53:9 Quóniam ex omni tribulatióne eripuísti me: * et super inimícos meos despéxit óculus meus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalmy {Psalmy niedzielne, antyfony z Sanktorału}
Ant. Witaj krzyżu święty,
Psalm 53 [1]
53:3 Boże w imię Twoje zbaw mię, * i w mocy Twojej sądź mię.
53:4 Boże, wysłuchaj modlitwy mojej, * przyjmij w uszy słowa ust moich.
53:5 Albowiem obcy powstali przeciwko mnie i potężni szukali duszy mojej, * a nie kładli Boga przed oczyma swymi.
53:6 Bo oto Bóg mi dopomaga, * a Pan jest obrońcą duszy mojej.
53:7 Odwróć zło na nieprzyjaciół moich * i według prawdy Twojej wytrać ich.
53:8 Dobrowolnie będę ofiarował Tobie * i będę wysławiał imię Twoje, albowiem dobre jest.
53:9 Bo ze wszelkiego utrapienia wyrwałeś mię: * a oko moje wzgardziło nieprzyjaciółmi moimi.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Psalmus 93(12-23) [2]
93:12 Beátus homo, quem tu erudíeris, Dómine: * et de lege tua docúeris eum,
93:13 Ut mítiges ei a diébus malis: * donec fodiátur peccatóri fóvea.
93:14 Quia non repéllet Dóminus plebem suam: * et hereditátem suam non derelínquet.
93:15 Quoadúsque justítia convertátur in judícium: * et qui juxta illam omnes qui recto sunt corde.
93:16 Quis consúrget mihi advérsus malignántes? * aut quis stabit mecum advérsus operántes iniquitátem?
93:17 Nisi quia Dóminus adjúvit me: * paulo minus habitásset in inférno ánima mea.
93:18 Si dicébam: Motus est pes meus: * misericórdia tua, Dómine, adjuvábat me.
93:19 Secúndum multitúdinem dolórum meórum in corde meo: * consolatiónes tuæ lætificavérunt ánimam meam.
93:20 Numquid adhǽret tibi sedes iniquitátis: * qui fingis labórem in præcépto?
93:21 Captábunt in ánimam justi: * et sánguinem innocéntem condemnábunt.
93:22 Et factus est mihi Dóminus in refúgium: * et Deus meus in adjutórium spei meæ.
93:23 Et reddet illis iniquitátem ipsórum: et in malítia eórum dispérdet eos: * dispérdet illos Dóminus, Deus noster.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalm 93(12-23) [2]
93:12 Błogosławiony człowiek, którego Ty, Panie, wyćwiczysz * i nauczysz go zakonu swego:
93:13 Aby mu ulżyć od złych dni, * aż wykopią dół grzesznikowi.
93:14 Bo nie odrzuci Pan ludu swego * i dziedzictwa swego nie opuści.
93:15 Aż się sprawiedliwość do sądu wróci, * i będą przy niej wszyscy, którzy są prawego serca.
93:16 Któż mi powstanie przeciw złym ludziom, * albo kto przy mnie stanie przeciw czyniącym nieprawość?
93:17 Gdyby był Pan mnie nie wspomógł, * o mało nie zamieszkałaby dusza moja w otchłani.
93:18 Jeśli mówiłem: Zachwiała się noga moja, * miłosierdzie Twoje, Panie, wspomagało mię.
93:19 Według mnóstwa boleści moich w sercu moim, * pociechy Twoje uweseliły duszę moją.
93:20 Czy stolica nieprawości trzyma z Tobą, * który tworzysz trud przez przykazanie?
93:21 Zasadzać się będą na duszę sprawiedliwego, * i krew niewinną potępią.
93:22 A Pan stał mi się ucieczką, * i Bóg mój obroną nadziei mojej.
93:23 I odda im nieprawość ich, i w złości ich wytraci ich, * wytraci ich Pan, Bóg nasz.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Psalmus 107 [3]
107:2 Parátum cor meum, Deus, parátum cor meum: * cantábo, et psallam in glória mea.
107:3 Exsúrge, glória mea, exsúrge, psaltérium et cíthara: * exsúrgam dilúculo.
107:4 Confitébor tibi in pópulis, Dómine: * et psallam tibi in natiónibus.
107:5 Quia magna est super cælos misericórdia tua: * et usque ad nubes véritas tua:
107:6 Exaltáre super cælos, Deus, et super omnem terram glória tua: * ut liberéntur dilécti tui.
107:7 Salvum fac déxtera tua, et exáudi me: * Deus locútus est in sancto suo:
107:8 Exsultábo, et dívidam Síchimam, * et convállem tabernaculórum dimétiar.
107:9 Meus est Gálaad, et meus est Manásses: * et Éphraim suscéptio cápitis mei.
107:10 Juda rex meus: * Moab lebes spei meæ.
107:10 In Idumǽam exténdam calceaméntum meum: * mihi alienígenæ amíci facti sunt.
107:11 Quis dedúcet me in civitátem munítam? * quis dedúcet me usque in Idumǽam?
107:12 Nonne tu, Deus, qui repulísti nos, * et non exíbis, Deus, in virtútibus nostris?
107:13 Da nobis auxílium de tribulatióne: * quia vana salus hóminis.
107:14 In Deo faciémus virtútem: * et ipse ad níhilum dedúcet inimícos nostros.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Salve, crux pretiósa, súscipe discípulum ejus, qui pepéndit in te magíster meus Christus.
Psalm 107 [3]
107:2 Gotowe serce moje, Boże, gotowe serce moje: * będę śpiewał i grał w chwale mojej.
107:3 Powstań, chwało moja, powstań, harfo i cytro, * wstanę na świtaniu.
107:4 Będę Cię wysławiał między ludami, Panie, * i będę Ci śpiewał między narodami.
107:5 Albowiem wielkie jest nad niebiosa miłosierdzie Twoje * i aż pod obłoki prawda Twoja.
107:6 Podnieś się nad niebiosa, Boże, a po wszystkiej ziemi chwała Twoja, * aby byli wybawieni umiłowani Twoi.
107:7 Wybaw prawicą swoją i wysłuchaj mię: * Bóg mówił w świątyni swojej:
107:8 Rozweselę się i podzielę Sychem, * a dolinę Namiotów rozmierzę.
107:9 Mój jest Galaad i mój jest Manasses, * a Efraim obroną głowy mojej.
107:10 Juda królem moim, * Moab garncem nadziei mojej.
107:10 Nad Edom wyciągnę but mój, * mnie cudzoziemcy stali się przyjaciółmi.
107:11 Któż mię doprowadzi do miasta obronnego? * Kto mię doprowadzi aż do Edomu?
107:12 Czyż nie Ty, Boże, któryś nas odrzucił, * i nie wyruszysz, Boże, z wojskami naszymi?
107:13 Daj nam ratunek w utrapieniu, * bo omylne wybawienie człowiecze.
107:14 W Bogu uczynimy moc, * i On wniwecz obróci nieprzyjaciół naszych.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Witaj krzyżu święty, przyjmij ucznia Tego, który wisiał na Twem drzewie, Chrystusa, Mistrza mego.
Capitulum Responsorium Versus {ex Psalterio secundum diem}
1 Tim. 1:17
Regi sæculórum immortáli et invisíbili, soli Deo honor et glória in sǽcula sæculórum. Amen.
℟. Deo grátias.

℟.br. Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis.
℟. Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis.
℣. Qui sedes ad déxteram Patris.
℟. Miserére nobis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis.

℣. Exsúrge, Christe, ádjuva nos.
℟. Et líbera nos propter nomen tuum.
Kapitulum Responsorium Wers {z Psałterza według dnia}
1 Tm 1:17
Królowi wieków nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, samemu Bogu, cześć i chwała na wieki wieków. Amen.
℟. Bogu niech będą dzięki.

℟.br. Chryste, Synu Boga żywego, * Zmiłuj się nad nami.
℟. Chryste, Synu Boga żywego, * Zmiłuj się nad nami.
℣. Który siedzisz po prawicy Ojca,
℟. Zmiłuj się nad nami.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Chryste, Synu Boga żywego, * Zmiłuj się nad nami.

℣. Powstań, Chryste, wspieraj nas.
℟. I wyzwól nas dla imienia Twego.
Orationes
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Dómine Deus omnípotens, qui ad princípium huius diéi nos perveníre fecísti: tua nos hódie salva virtúte; ut in hac die ad nullum declinémus peccátum, sed semper ad tuam justítiam faciéndam nostra procédant elóquia, dirigántur cogitatiónes et ópera.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
Modlitwy
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Panie Boże wszechmogący, który bezpiecznie nas doprowadziłeś do początku dnia dzisiejszego: ochraniaj nas dzisiaj Swą mocą; abyśmy się tego dnia nie skłonili do żadnego grzechu, ale zawsze kierowali swoje myśli i uczynki do czynienia twojej sprawiedliwości.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Martyrologium (anticip.)
Kaléndis Decémbris Luna quinta Anno Dómini 2019

Domínica prima Advéntus Dómini nostri Jesu Christi.
Sancti Nahum Prophétæ, in Bégabar quiescéntis.
Romæ sanctórum Mártyrum Diodóri Presbýteri, et Mariáni Diáconi, cum áliis plúribus, qui, sub Numeriáno Príncipe, cum in Arenário natalítia Mártyrum ágerent, illic, obstrúcta a persecutóribus jánua cryptæ ac díruta désuper mole, martýrii glóriam meruérunt.
Item Romæ pássio sanctórum Lúcii, Rogáti, Cassiáni et Cándidæ.
Nárniæ sancti Próculi, Epíscopi et Mártyris; qui, post multa egrégia ópera, a Rege Gothórum Tótila jussus est decollári.
In civitáte Casalénsi sancti Evásii, Epíscopi et Mártyris.
Eódem die sancti Ansáni Mártyris, qui, sub Diocletiáno Imperatóre, Romæ conféssus Christum et in cárcerem trusus, deínde Senas, in Túscia, perdúctus, ibídem cápitis obtruncatióne cursum martýrii perfécit.
Amériæ, in Umbria, sancti Olympíadis, viri Consuláris, qui a beáta Firmína ad fidem est convérsus, et sub Diocletiáno, in equúleo tortus, martýrium consummávit.
Arbéle, in Pérside, sancti Ananíæ Mártyris.
Medioláni sancti Castritiáni Epíscopi, qui, in máxima Ecclésiæ perturbatióne, virtútum méritis ac rerum pie religioséque gestárum laude enítuit.
Bríxiæ sancti Ursicíni Epíscopi.
Noviómi, in Bélgio, sancti Elígii Epíscopi, cujus vitam admirándam múltiplex signórum númerus comméndat.
Apud Virodúnum, in Gállia, sancti Ageríci Epíscopi.
Eódem die sanctæ Natáliæ, uxóris beáti Hadriáni Mártyris, quæ, sub Diocletiáno Imperatóre, sanctis Martýribus, Nicomedíæ in cárcere deténtis, multo témpore ministrávit; impletóque eórum certámine, Constantinópolim est profécta, et ibídem in pace quiévit.
℣. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.
℟. Deo grátias.
Martyrologium (anticip.)
Roku Pańskiego 2019

Pierwsza Niedziela Adwentu Pana naszego Jezusa Chrystusa.
Dnia 1-go grudnia pamiątka proroka Nahuma, którego grób znajduje się w Begabar.
W Rzymie uroczystość św. Diodora, Kapłana i św. Mariana, Diakona z kilku innymi, którzy za panowania cesarza Numeriana dostąpili chwały męczeństwa.
Tamże męczeństwo św. Łucjusza, Rogata, Kasjana i Kandyda.
W Narni uroczystość św. Prokulusa, Biskupa i Męczennika, który po czynnym żywocie został stracony na rozkaz króla Gotów Totila.
W Casalel pamiątka św. Ewazjusza, Biskupa i Męczennika.
Tegoż dnia męczeństwo św. Anzana, który w Rzymie za panowania Dioklecjana wyznał odważnie swoją wiarę i za to wrzucony został do więzienia. Swe męczeństwo zakończył w Sienie, dokąd zawiedziono go na stracenie.
W Amelii w Umbri śmierć męczeńska św. Olimpiadesa, Konsulariusza, który nawrócony przez św. Firminę na wiarę chrześcijańską, później pod Dioklecjanem ofiarował na torturach życie swe za Chrystusa.
W Arbeli w Persji pamiątka św. Ananiasza, Męczennika.
W Mediolanie uroczystość św. Kastrycjana, Biskupa, odznaczonego cnotami i dobrymi uczynkami w czasie, w którym Kościół nawiedzany był największymi uciskami.
W Bresci pamiątka św. Ursycyna, Biskupa.
W Noyon we Francji uroczystość św. Eligiusza, Biskupa, którego świętość sam Bóg objawił wielu cudami.
W Verdun uroczystość św. Ageryka, Biskupa.
Tegoż dnia pamiątka św. Natalii, małżonki św. Hadriana, Męczennika, która obsługiwała długi czas swego męża, jęczącego w więzieniu w Nikomedii za panowania cesarza Dioklecjana. Dopiero po ukończeniu walk usunęła się do Konstantynopola i zmarła tamże spokojnie w Panu.
℣. I gdzie indziej wielu świętych Męczenników i Wyznawców oraz świętych Dziewic.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Pretiósa in conspéctu Dómini.
℟. Mors Sanctórum ejus.
Sancta María et omnes Sancti intercédant pro nobis ad Dóminum, ut nos mereámur ab eo adjuvári et salvári, qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
℣. Cenna jest w oczach Pana.
℟. Śmierć świętych Jego.
Święta Maryja i wszyscy święci niech się wstawiają za nami u Pana, abyśmy zasłużyli na Jego pomoc i zbawienie, który żyje i króluje na wieki wieków. ℟. Amen.

℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Réspice in servos tuos, Dómine, et in ópera tua, et dírige fílios eórum.
℟. Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos, et opus mánuum nostrárum dírige.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Orémus.
Dirígere et sanctificáre, régere et gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cæli et terræ, hódie corda et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros in lege tua, et in opéribus mandatórum tuórum: ut hic et in ætérnum, te auxiliánte, salvi et líberi esse mereámur, Salvátor mundi:
Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Kyrie elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
℣. Wejrzyj na sługi Swoje, Panie, i na dzieła Twoje, i prowadź ich dzieci.
℟. I niech jasność Pana Boga naszego będzie nad nami, i prowadź pracę rąk naszych, i dzieła rąk naszych prowadź.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Módlmy się.
Panie Boże, królu nieba i ziemi, racz dzisiaj prowadzić i uświęcać, władać i kierować, serca i ciała nasze, zmysły, słowa i czyny nasze według prawa Twojego, i według przykazań Twoich: abyśmy teraz i w wieczności, przez Ciebie wspierani, zasłużyli na zbawienie i wyzwolenie, Zbawicielu świata: Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
℟. Amen.
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Dies et actus nostros in sua pace dispónat Dóminus omnípotens. Amen.
Lectio brevis {Per Annum}
2 Thess 3:5
Dóminus autem dírigat corda et córpora nostra in caritáte Dei et patiéntia Christi.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℣. Racz, Panie, pobłogosławić.
Błogosławieństwo. Dniem i czynami naszymi niech w swoim pokoju rozporządza Pan wszechmogący. Amen.
Czytanie krótkie {W ciągu roku}
2 Tes 3:5
A Pan niech prostuje serca i ciała nasze w miłości Bożéj i w cierpliwości Chrystusowéj.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Conclusio
℣. Adjutórium nóstrum in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
℣. Benedícite.
℟. Deus.
℣. Dóminus nos benedícat, et ab omni malo deféndat, et ad vitam perdúcat ætérnam. Et fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Zakończenie
℣. Wspomożenie nasze w imieniu Pana.
℟. Który stworzył niebo i ziemię.
℣. Błogosław nam.
℟. Boże.
℣. Niech Pan nas błogosławi, i broni od wszelkiego zła, i doprowadzi do życia wiecznego. A dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.

Ad Tertiam

Incipit
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Początek
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
Hymnus
Nunc, Sancte, nobis, Spíritus,
Unum Patri cum Fílio,
Dignáre promptus íngeri
Nostro refúsus péctori.

Os, lingua, mens, sensus, vigor
Confessiónem pérsonent.
Flamméscat igne cáritas,
Accéndat ardor próximos.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Hymn
Teraz, Duchu Święty,
Jedno z Ojcem i Synem,
Racz łaskawie do nas wstąpić,
Rozlewając się w sercu naszem.

Usta, język, myśl, uczucie, siła
Niechaj głoszą chwałę.
Ogniem niech zapłonie miłość,
Żar jej niechaj zapali bliźnich.

Udziel nam tego, Ojcze najmiłościwszy,
I Ty Jedyny, równy Ojcu,
Z Duchem Pocieszycielem
Królujący po wszystek wiek.
Amen.
Psalmi {Psalmi Dominica, antiphonæ ex Proprio Sanctorum}
Ant. Beátus Andréas.
Psalmus 101(2-13) [1]
101:2 Dómine, exáudi oratiónem meam: * et clamor meus ad te véniat.
101:3 Non avértas fáciem tuam a me: * in quacúmque die tríbulor, inclína ad me aurem tuam.
101:3 In quacúmque die invocávero te, * velóciter exáudi me.
101:4 Quia defecérunt sicut fumus dies mei: * et ossa mea sicut crémium aruérunt.
101:5 Percússus sum ut fænum, et áruit cor meum: * quia oblítus sum comédere panem meum.
101:6 A voce gémitus mei * adhǽsit os meum carni meæ.
101:7 Símilis factus sum pellicáno solitúdinis: * factus sum sicut nyctícorax in domicílio.
101:8 Vigilávi, * et factus sum sicut passer solitárius in tecto.
101:9 Tota die exprobrábant mihi inimíci mei: * et qui laudábant me, advérsum me jurábant.
101:10 Quia cínerem tamquam panem manducábam, * et potum meum cum fletu miscébam.
101:11 A fácie iræ et indignatiónis tuæ: * quia élevans allisísti me.
101:12 Dies mei sicut umbra declinavérunt: * et ego sicut fænum árui.
101:13 Tu autem, Dómine, in ætérnum pérmanes: * et memoriále tuum in generatiónem et generatiónem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalmy {Psalmy niedzielne, antyfony z Sanktorału}
Ant. Błogosławiony Andrzej.
Psalm 101(2-13) [1]
101:2 Panie, wysłuchaj modlitwę moją, * a wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
101:3 Nie odwracaj oblicza Twego ode mnie, * któregokolwiek dnia jestem uciśniony, nakłoń ku mnie ucha Twego.
101:3 Któregokolwiek dnia wzywać Cię będę, * prędko wysłuchaj mię.
101:4 Albowiem jak dym ustały dni moje, * a kości moje jak chrust wyschły.
101:5 Zwiędłem jak siano i wyschło serce moje, * ponieważ zapomniałem pożywać chleba mego.
101:6 Od głosu wzdychania mojego * przyschły kości moje do ciała mego.
101:7 Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy, * i stałem się jak sowa w pustkowiach.
101:8 Nie spałem, * i stałem się jak wróbel sam jeden na dachu.
101:9 Przez cały dzień urągali mi nieprzyjaciele moi, * a ci, którzy mię chwalili, przeciwko mnie przysięgali.
101:10 Bo popiół jako chleb jadałem, * a napój mój mieszałem z płaczem.
101:11 Dla gniewu i oburzenia Twego, * albowiem podniósłszy powaliłeś mię.
101:12 Dni moje przeszły jak cień, * a ja uschłem jak siano.
101:13 Ale Ty, Panie, trwasz na wieki, * a pamięć o Tobie z pokolenia na pokolenie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Psalmus 101(14-23) [2]
101:14 Tu exsúrgens miseréberis Sion: * quia tempus miseréndi ejus, quia venit tempus.
101:15 Quóniam placuérunt servis tuis lápides ejus: * et terræ ejus miserebúntur.
101:16 Et timébunt gentes nomen tuum, Dómine, * et omnes reges terræ glóriam tuam.
101:17 Quia ædificávit Dóminus Sion: * et vidébitur in glória sua.
101:18 Respéxit in oratiónem humílium: * et non sprevit precem eórum.
101:19 Scribántur hæc in generatióne áltera: * et pópulus, qui creábitur, laudábit Dóminum:
101:20 Quia prospéxit de excélso sancto suo: * Dóminus de cælo in terram aspéxit:
101:21 Ut audíret gémitus compeditórum: * ut sólveret fílios interemptórum:
101:22 Ut annúntient in Sion nomen Dómini: * et laudem ejus in Jerúsalem.
101:23 In conveniéndo pópulos in unum, * et reges ut sérviant Dómino.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalm 101(14-23) [2]
101:14 Ty powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, * bo czas zmiłować się nad nim, bo przyszedł czas.
101:15 Albowiem upodobali sobie słudzy Twoi kamienie jego * i użalą się nad ziemią jego.
101:16 I będą się bały narody imienia Twego, Panie, * i wszyscy królowie ziemi chwały Twojej.
101:17 Albowiem Pan pobudował Syjon, * i ukaże się w chwale swojej.
101:18 Wejrzał na modlitwę poniżonych * i nie wzgardził ich prośbą.
101:19 Niech to zapiszą dla pokolenia przyszłego, * a lud, który zostanie stworzony, będzie chwalił Pana.
101:20 Albowiem wejrzał z świętej wysokości swojej, * Pan z nieba na ziemię spojrzał:
101:21 Aby wysłuchać wzdychania więźniów, * aby rozwiązać synów pomordowanych:
101:22 Aby sławiono imię Pańskie na Syjonie * i chwałę Jego w Jeruzalem.
101:23 Gdy się narody zbiorą w jedno i królowie, * aby służyli Panu.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Psalmus 101(24-29) [3]
101:24 Respóndit ei in via virtútis suæ: * Paucitátem diérum meórum núntia mihi.
101:25 Ne révoces me in dimídio diérum meórum: * in generatiónem et generatiónem anni tui.
101:26 Inítio tu, Dómine, terram fundásti: * et ópera mánuum tuárum sunt cæli.
101:27 Ipsi períbunt, tu autem pérmanes: * et omnes sicut vestiméntum veteráscent.
101:28 Et sicut opertórium mutábis eos, et mutabúntur: * tu autem idem ipse es, et anni tui non defícient.
101:29 Fílii servórum tuórum habitábunt: * et semen eórum in sǽculum dirigétur.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Beátus Andréas orábat, dicens: Dómine, Rex ætérnæ glóriæ, súscipe me pendéntem in patíbulo.
Psalm 101(24-29) [3]
101:24 Powiedział Mu w drodze mocy swojej: * Krótkość dni moich objaw mi.
101:25 Nie zabieraj mnie w połowie dni moich: * lata Twoje z wieku na wiek.
101:26 Ty, Panie, na początku ziemię założyłeś * i dziełem rąk Twoich są niebiosa.
101:27 One poginą, ale Ty zostajesz, * i wszystkie jak szata zwiotczeją.
101:28 I jak odzienie odmienisz je i odmienią się: * ale Ty ten sam jesteś i lata Twoje nie ustaną.
101:29 Synowie sług Twoich mieszkać będą, * a potomstwo ich szczęśliwie trwać będzie na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Błogosławiony Andrzej modlił się, mówiąc: Panie, Królu wiecznej chwały, przyjmij mnie, wiszącego na drzewie męki.
Capitulum Responsorium Versus {ex Proprio Sanctorum}
Rom 10:10-11
Fratres: Corde enim créditur ad justítiam, ore autem conféssio fit ad salútem. Dicit enim Scriptúra: Omnis, qui credit in illum, non confundétur.
℟. Deo grátias.

℟.br. In omnem terram * Exívit sonus eórum.
℟. In omnem terram * Exívit sonus eórum.
℣. Et in fines orbis terræ verba eórum.
℟. Exívit sonus eórum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. In omnem terram * Exívit sonus eórum.

℣. Constítues eos príncipes super omnem terram.
℟. Mémores erunt nóminis tui, Dómine.
Kapitulum Responsorium Wers {z Sanktorału}
Rz 10:10-11
Bracia: Albowiem sercem bywa wierzono ku sprawiedliwości, a usty się wyznanie dzieje ku zbawieniu. Albowiem Pismo powiada: Wszelki, kto weń wierzy, pohańbiony nie będzie.
℟. Bogu niech będą dzięki.

℟.br. Na wszystką ziemię * Wyszedł głos ich.
℟. Na wszystką ziemię * Wyszedł głos ich.
℣. I na krańce okręgu ziemi słowa ich.
℟. Wyszedł głos ich.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Na wszystką ziemię * Wyszedł głos ich.

℣. Postanowisz ich książętami nad wszystką ziemią.
℟. Będą wspominać Imię Twoje, Panie.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Majestátem tuam, Dómine, supplíciter exorámus: ut, sicut Ecclésiæ tuæ beátus Andréas Apóstolus éxstitit prædicátor et rector; ita apud te sit pro nobis perpétuus intercéssor.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Modlitwy {z Sanktorału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Majestat Twój, Panie, pokornie błagamy; aby święty Andrzej Apostoł, który Kościół Twój nauczał i prowadził, wstawiał się nieustannie za nami.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.

Ad Sextam

Incipit
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Początek
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
Hymnus
Rector potens, verax Deus,
Qui témperas rerum vices,
Splendóre mane illúminas,
Et ígnibus merídiem:

Exstíngue flammas lítium,
Aufer calórem nóxium,
Confer salútem córporum,
Verámque pacem córdium.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Hymn
Rządco potężny, prawdomówny Boże,
Który porządkujesz kolejność rzeczy,
Blaskiem rozjaśniasz ranek,
A upałami południe:

Przygaś płomienie waśni,
Oddal wzburzenie szkodliwe,
Udziel ciałom pomyślności,
A sercom pokoju prawdziwego.

Udziel nam tego, Ojcze najmiłościwszy,
I Ty Jedyny, równy Ojcu,
Z Duchem Pocieszycielem
Królujący po wszystek wiek.
Amen.
Psalmi {Psalmi Dominica, antiphonæ ex Proprio Sanctorum}
Ant. Andréas Christi fámulus,
Psalmus 103(1-12) [1]
103:1 Bénedic, ánima mea, Dómino: * Dómine, Deus meus, magnificátus es veheménter.
103:1 Confessiónem, et decórem induísti: * amíctus lúmine sicut vestiménto:
103:2 Exténdens cælum sicut pellem: * qui tegis aquis superióra ejus.
103:3 Qui ponis nubem ascénsum tuum: * qui ámbulas super pennas ventórum.
103:4 Qui facis ángelos tuos, spíritus: * et minístros tuos ignem uréntem.
103:5 Qui fundásti terram super stabilitátem suam: * non inclinábitur in sǽculum sǽculi.
103:6 Abýssus, sicut vestiméntum, amíctus ejus: * super montes stabunt aquæ.
103:7 Ab increpatióne tua fúgient: * a voce tonítrui tui formidábunt.
103:8 Ascéndunt montes: et descéndunt campi * in locum, quem fundásti eis.
103:9 Términum posuísti, quem non transgrediéntur: * neque converténtur operíre terram.
103:10 Qui emíttis fontes in convállibus: * inter médium móntium pertransíbunt aquæ.
103:11 Potábunt omnes béstiæ agri: * exspectábunt ónagri in siti sua.
103:12 Super ea vólucres cæli habitábunt: * de médio petrárum dabunt voces.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalmy {Psalmy niedzielne, antyfony z Sanktorału}
Ant. Andrzej, sługa Chrystusa,
Psalm 103(1-12) [1]
103:1 Błogosław duszo moja Panu: * Panie, Boże mój, bardzoś się możnym okazał.
103:1 Oblokłeś się w chwałę i ozdobę, * przyodziałeś się światłością jakby szatą.
103:2 Ty rozciągasz niebo jak skórę, * pokrywasz wodami wierzch jego.
103:3 Czynisz obłoki wozem Twoim, * przechadzasz się na skrzydłach wiatrów.
103:4 Czynisz z aniołów Twoich wichry, * a ze sług Twoich ogień palący.
103:5 Ty osadziłeś ziemię na podstawie jej, * nie zachwieje się na wieki wieków.
103:6 Głębina, jak szata, jest jej odzieniem, * ponad górami stały wody.
103:7 Na groźbę Twoją uciekną, * ulękną się głosu gromu Twego.
103:8 Podnoszą się góry i zniżają pola * na miejsce, któreś im założył.
103:9 Założyłeś kres, którego nie przestąpią, * i nie wrócą się pokryć ziemi.
103:10 Ty wypuszczasz źródła po dolinach: * pomiędzy górami popłyną wody.
103:11 Będą pić wszystkie zwierzęta polne: * osły dzikie czekać będą w pragnieniu swoim.
103:12 Nad nimi mieszkać będą ptaki powietrzne: * spośród skał wydawać będą głosy.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Psalmus 103(13-23) [2]
103:13 Rigans montes de superióribus suis: * de fructu óperum tuórum satiábitur terra:
103:14 Prodúcens fænum juméntis, * et herbam servitúti hóminum:
103:14 Ut edúcas panem de terra: * et vinum lætíficet cor hóminis:
103:15 Ut exhílaret fáciem in óleo: * et panis cor hóminis confírmet.
103:16 Saturabúntur ligna campi, et cedri Líbani, quas plantávit: * illic pásseres nidificábunt.
103:17 Heródii domus dux est eórum: * montes excélsi cervis: petra refúgium herináciis.
103:19 Fecit lunam in témpora: * sol cognóvit occásum suum.
103:20 Posuísti ténebras, et facta est nox: * in ipsa pertransíbunt omnes béstiæ silvæ.
103:21 Cátuli leónum rugiéntes, ut rápiant, * et quǽrant a Deo escam sibi.
103:22 Ortus est sol, et congregáti sunt: * et in cubílibus suis collocabúntur.
103:23 Exíbit homo ad opus suum: * et ad operatiónem suam usque ad vésperum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalm 103(13-23) [2]
103:13 Ty skrapiasz góry z wysokości swoich: * z owocu dzieł Twoich nasyci się ziemia.
103:14 Ty sprawiasz, że trawa rośnie dla bydła, * a zioła na posługę ludzi:
103:14 Abyś wywodził chleb z ziemi, * a wino rozweselało serce człowieka:
103:15 Aby rozjaśniało oblicze od oliwy, * a chleb serce człowiecze wzmocnił.
103:16 Nasycają się drzewa polne i cedry Libanu, które zasadził: * tam wróble będą się gnieździć.
103:17 Gniazdo czapli panuje nad nimi: * góry wysokie dla jeleni, opoki schronieniem dla jeżów.
103:19 Uczynił księżyc na znak czasów, * słońce poznało swój zachód.
103:20 Przywiodłeś ciemność i nastała noc, * w niej krążyć będą wszystkie zwierzęta leśne.
103:21 Młode lwy ryczą, by porywać * i żądać od Boga pokarmu dla siebie.
103:22 Wzeszło słońce i one się zgromadziły, * i położą się w jamach swoich.
103:23 Wynijdzie człowiek na robotę swoją * i na prace swoje aż do wieczora.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Psalmus 103(24-35) [3]
103:24 Quam magnificáta sunt ópera tua, Dómine! * ómnia in sapiéntia fecísti: impléta est terra possessióne tua.
103:25 Hoc mare magnum, et spatiósum mánibus: * illic reptília, quorum non est númerus.
103:26 Animália pusílla cum magnis: * illic naves pertransíbunt.
103:27 Draco iste, quem formásti ad illudéndum ei: * ómnia a te exspéctant ut des illis escam in témpore.
103:28 Dante te illis, cólligent: * aperiénte te manum tuam, ómnia implebúntur bonitáte.
103:29 Averténte autem te fáciem, turbabúntur: * áuferes spíritum eórum, et defícient, et in púlverem suum reverténtur.
103:30 Emíttes spíritum tuum, et creabúntur: * et renovábis fáciem terræ.
103:31 Sit glória Dómini in sǽculum: * lætábitur Dóminus in opéribus suis:
103:32 Qui réspicit terram, et facit eam trémere: * qui tangit montes, et fúmigant.
103:33 Cantábo Dómino in vita mea: * psallam Deo meo, quámdiu sum.
103:34 Jucúndum sit ei elóquium meum: * ego vero delectábor in Dómino.
103:35 Defíciant peccatóres a terra, et iníqui ita ut non sint: * bénedic, ánima mea, Dómino.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Andréas Christi fámulus, dignus Dei Apóstolus, germánus Petri, et in passióne sócius.
Psalm 103(24-35) [3]
103:24 Jakże wielkie są dzieła Twoje, Panie! * Wszystko w mądrości uczyniłeś: napełniona jest ziemia posiadłością Twoją.
103:25 Oto morze wielkie i szeroko rozlane, * tam płazy, których nie masz liczby.
103:26 Zwierzęta małe i wielkie: * tam okręty płynąć będą.
103:27 Smok ten, któregoś stworzył, by naigrawać się z niego: * wszystko na Ciebie czeka, abyś im dał pokarm w swoim czasie.
103:28 Gdy Ty im dasz, będą zbierać, * gdy otworzysz rękę Twoją, wszystko się dobrem napełnia.
103:29 Ale gdy Ty odwrócisz oblicze, zatrwożą się, * jeśli zabierzesz ich ducha, ustaną, i w proch swój się obrócą.
103:30 Jeśli wypuścisz ducha Twego, będą stworzone, * i odnowisz oblicze ziemi.
103:31 Niechaj chwała Pańska będzie na wieki: * dziełami swoimi będzie się weselił Pan:
103:32 Który patrzy na ziemię i czyni, że drży, * który dotyka gór, i dymią.
103:33 Będę śpiewał Panu za żywota mego, * będę grał Bogu memu, póki mnie staje.
103:34 Niech Mu będzie miła wymowa moja, * a ja się będę rozkoszował w Panu.
103:35 Niechaj znikną grzesznicy z ziemi, i źli ludzie tak, iżby ich nie było: * uwielbiaj duszo moja Pana.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Andrzej, sługa Chrystusa, godny Apostoł Boży, brat Piotra i towarzysz jego w męce.
Capitulum Responsorium Versus {ex Proprio Sanctorum}
Rom 10:12-13
Non enim est distínctio Judǽi et Græci: nam idem Dóminus ómnium, dives in omnes, qui ínvocant illum. Omnis enim, quicúmque invocáverit nomen Dómini, salvus erit.
℟. Deo grátias.

℟.br. Constítues eos príncipes * Super omnem terram.
℟. Constítues eos príncipes * Super omnem terram.
℣. Mémores erunt nóminis tui, Dómine.
℟. Super omnem terram.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Constítues eos príncipes * Super omnem terram.

℣. Nimis honoráti sunt amíci tui, Deus.
℟. Nimis confortátus est principátus eórum.
Kapitulum Responsorium Wers {z Sanktorału}
Rz 10:12-13
Albowiem niemasz różności Żyda i Greczyna; bo tenże Pan wszystkich bogaty na wszystkich, którzy go wzywają. Albowiem wszelki, którybykolwiek wzywał imienia Pańskiego, zbawion będzie
℟. Bogu niech będą dzięki.

℟.br. Postanowisz ich książętami * Nad wszystką ziemią.
℟. Postanowisz ich książętami * Nad wszystką ziemią.
℣. Będą wspominać Imię Twoje, Panie.
℟. Nad wszystką ziemią.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Postanowisz ich książętami * Nad wszystką ziemią.

℣. Bardzo zaszczyceni są przyjaciele Twoi Boże.
℟. Bardzo się zmocniło ich panowanie.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Majestátem tuam, Dómine, supplíciter exorámus: ut, sicut Ecclésiæ tuæ beátus Andréas Apóstolus éxstitit prædicátor et rector; ita apud te sit pro nobis perpétuus intercéssor.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Modlitwy {z Sanktorału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Majestat Twój, Panie, pokornie błagamy; aby święty Andrzej Apostoł, który Kościół Twój nauczał i prowadził, wstawiał się nieustannie za nami.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.

Ad Nonam

Incipit
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Początek
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
Hymnus
Rerum, Deus, tenax vigor,
Immótus in te pérmanens,
Lucis diúrnæ témpora
Succéssibus detérminans:

Largíre lumen véspere,
Quo vita nusquam décidat,
Sed prǽmium mortis sacræ
Perénnis instet glória.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Hymn
Boże, mocy utrzymująca rzeczy,
W sobie trwający niewzruszenie,
Oznaczający czasy kolejnością
Światła dziennego:

Udzielaj hojnie światła wieczorem,
Ażeby życie nigdy nie ustało,
Lecz chwała wieczna czekała
Jako nagroda śmierci świątobliwej.

Udziel nam tego, Ojcze najmiłościwszy,
I Ty Jedyny, równy Ojcu,
Z Duchem Pocieszycielem
Królujący po wszystek wiek.
Amen.
Psalmi {Psalmi Dominica, antiphonæ ex Proprio Sanctorum}
Ant. Qui persequebántur justum,
Psalmus 108(2-13) [1]
108:2 Deus, laudem meam ne tacúeris: * quia os peccatóris, et os dolósi super me apértum est.
108:3 Locúti sunt advérsum me lingua dolósa, et sermónibus ódii circumdedérunt me: * et expugnavérunt me gratis.
108:4 Pro eo ut me dilígerent, detrahébant mihi: * ego autem orábam.
108:5 Et posuérunt advérsum me mala pro bonis: * et ódium pro dilectióne mea.
108:6 Constítue super eum peccatórem: * et diábolus stet a dextris ejus.
108:7 Cum judicátur, éxeat condemnátus: * et orátio ejus fiat in peccátum.
108:8 Fiant dies ejus pauci: * et episcopátum ejus accípiat alter.
108:9 Fiant fílii ejus órphani: * et uxor ejus vídua.
108:10 Nutántes transferántur fílii ejus, et mendícent: * et eiciántur de habitatiónibus suis.
108:11 Scrutétur fænerátor omnem substántiam ejus: * et dirípiant aliéni labóres ejus.
108:12 Non sit illi adjútor: * nec sit qui misereátur pupíllis ejus.
108:13 Fiant nati ejus in intéritum: * in generatióne una deleátur nomen ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalmy {Psalmy niedzielne, antyfony z Sanktorału}
Ant. Tych, którzy prześladowali sprawiedliwego,
Psalm 108(2-13) [1]
108:2 Boże, na chwałę moją nie milcz, * bo usta grzesznika i zdrajcy przeciwko mnie się otworzyły.
108:3 Mówili przeciwko mnie językiem zdradliwym i otoczyli mnie mowami nienawistnymi, * i zwalczali mię bez przyczyny.
108:4 Zamiast miłować mię uwłaczali mi, * a ja się modliłem.
108:5 I oddawali mi złem za dobre, * i nienawiścią za miłość moją.
108:6 Postawże nad nim grzesznika, * a diabeł niech stoi po prawicy jego.
108:7 Gdy go sądzą, niech wyjdzie potępiony, * a modlitwa jego niech się w grzech obróci.
108:8 Dni jego niech będą krótkie, * a urząd jego niech weźmie inny.
108:9 Synowie jego niech się staną sierotami, * a żona jego wdową.
108:10 Niech się tułają dzieci jego błędne i niech żebrzą, * i niech będą wyrzucone z mieszkania swego.
108:11 Niech przetrząśnie lichwiarz wszystką majętność jego * i niech rozchwycą obcy pracę jego.
108:12 Niechaj nie ma pomocnika * i niech nie będzie, kto by się zlitował nad sierotami jego.
108:13 Dzieci jego niech poginą, * w jednym pokoleniu niech wygaśnie imię jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Psalmus 108(14-21) [2]
108:14 In memóriam rédeat iníquitas patrum ejus in conspéctu Dómini: * et peccátum matris ejus non deleátur.
108:15 Fiant contra Dóminum semper, et dispéreat de terra memória eórum: * pro eo quod non est recordátus fácere misericórdiam.
108:17 Et persecútus est hóminem ínopem, et mendícum, * et compúnctum corde mortificáre.
108:18 Et diléxit maledictiónem, et véniet ei: * et nóluit benedictiónem, et elongábitur ab eo.
108:18 Et índuit maledictiónem sicut vestiméntum, * et intrávit sicut aqua in interióra ejus, et sicut óleum in óssibus ejus.
108:19 Fiat ei sicut vestiméntum, quo operítur: * et sicut zona, qua semper præcíngitur.
108:20 Hoc opus eórum, qui détrahunt mihi apud Dóminum: * et qui loquúntur mala advérsus ánimam meam.
108:21 Et tu, Dómine, Dómine, fac mecum propter nomen tuum: * quia suávis est misericórdia tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalm 108(14-21) [2]
108:14 Niech przyjdzie na pamięć nieprawość ojców jego przed oczyma Pańskimi * i grzech matki jego niech nie będzie zgładzony.
108:15 Niechaj będą przed Panem zawsze i niech wyginie z ziemi pamiątka ich, * przeto że nie pamiętał czynić miłosierdzia.
108:17 I prześladował człowieka niedostatniego i żebraka * i skruszonego w sercu, aby go zabić.
108:18 Umiłował przekleństwo i przyjdzie nań, * nie chciał błogosławieństwa, i będzie oddalone od niego.
108:18 I oblókł się w przekleństwo jak w szatę, * i weszło jak woda we wnętrzności jego, a jak oliwa w kości jego.
108:19 Niechże mu będzie jak odzienie, którym się okrywa, * i jak pas, którym się zawsze opasuje.
108:20 Takie jest u Pana dzieło tych, którzy mi uwłaczają * i którzy źle mówią przeciw duszy mojej.
108:21 A Ty, Panie, Panie, uczyń ze mną dla imienia Twego, * albowiem słodkie jest miłosierdzie Twoje.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Psalmus 108(22-31) [3]
108:22 Líbera me quia egénus, et pauper ego sum: * et cor meum conturbátum est intra me.
108:23 Sicut umbra cum declínat, ablátus sum: * et excússus sum sicut locústæ.
108:24 Génua mea infirmáta sunt a jejúnio: * et caro mea immutáta est propter óleum.
108:25 Et ego factus sum oppróbrium illis: * vidérunt me, et movérunt cápita sua.
108:26 Ádjuva me, Dómine, Deus meus: * salvum me fac secúndum misericórdiam tuam.
108:27 Et sciant quia manus tua hæc: * et tu, Dómine, fecísti eam.
108:28 Maledícent illi, et tu benedíces: * qui insúrgunt in me, confundántur: servus autem tuus lætábitur.
108:29 Induántur qui détrahunt mihi, pudóre: * et operiántur sicut diplóide confusióne sua.
108:30 Confitébor Dómino nimis in ore meo: * et in médio multórum laudábo eum.
108:31 Quia ástitit a dextris páuperis, * ut salvam fáceret a persequéntibus ánimam meam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Qui persequebántur justum, demersísti eos, Dómine, in inférno, et in ligno crucis dux justi fuísti.
Psalm 108(22-31) [3]
108:22 Wyzwól mię, bom ja jest biedny i ubogi, * i serce me we mnie jest utrapione.
108:23 Przeminąłem jak cień, kiedy schodzi, * i jestem strząśnięty jako szarańcza.
108:24 Kolana moje omdlały od postu, * i ciało moje odmieniło się od oleju.
108:25 Stałem się dla nich pośmiewiskiem, * patrzyli na mnie i kiwali głowami swymi.
108:26 Wspomóżże mię, Panie, Boże mój, * zbaw mię według miłosierdzia swego.
108:27 A niech poznają, że to ręka Twoja, * i żeś Ty, Panie, uczynił to.
108:28 Oni będą złorzeczyć, a Ty racz błogosławić, * którzy powstają przeciw mnie, niech będą zawstydzeni, a sługa Twój będzie się weselił.
108:29 Niechaj ci, którzy mi uwłaczają, będą pohańbieni, * i niech się przyodzieją jak płaszczem zniewagą swoją.
108:30 Będę sławił Pana bardzo moimi ustami, * i wpośród wielu chwalić Go będę.
108:31 Iż stanął po prawej stronie ubogiego, * aby wybawić od prześladowców duszę moją.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Tych, którzy prześladowali sprawiedliwego, pogrążyłeś w piekle, Panie, a sprawiedliwego pociągnąłeś za sobą na drzewo krzyża.
Capitulum Responsorium Versus {ex Proprio Sanctorum}
Rom 10:16-18
Isaías enim dicit: Dómine, quis crédidit audítui nostro? Ergo fides ex audítu, audítus autem per verbum Christi. Sed dico: Numquid non audiérunt? Et quidem in omnem terram exívit sonus eórum, et in fines orbis terræ verba eórum.
℟. Deo grátias.

℟.br. Nimis honoráti sunt * Amíci tui, Deus.
℟. Nimis honoráti sunt * Amíci tui, Deus.
℣. Nimis confortátus est principátus eórum.
℟. Amíci tui, Deus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Nimis honoráti sunt * Amíci tui, Deus.

℣. Annuntiavérunt ópera Dei.
℟. Et facta ejus intellexérunt.
Kapitulum Responsorium Wers {z Sanktorału}
Rz 10:16-18
Albowiem Izajasz mówi: Panie, kto wierzył słuchowi naszemu? Wiara tedy z słuchania, a słuchanie przez słowo Chrystusowie. Ale mówię: Zali nie słyszeli? I owszem po wszystkiej ziemi rozszedł się głos ich, i na kraje świata słowa ich.
℟. Bogu niech będą dzięki.

℟.br. Bardzo zaszczyceni są * Przyjaciele Twoi Boże.
℟. Bardzo zaszczyceni są * Przyjaciele Twoi Boże.
℣. Bardzo się zmocniło ich panowanie.
℟. Przyjaciele Twoi Boże.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Bardzo zaszczyceni są * Przyjaciele Twoi Boże.

℣. Opowiadali sprawy Boże.
℟. I uczynki Jego rozumieli.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Majestátem tuam, Dómine, supplíciter exorámus: ut, sicut Ecclésiæ tuæ beátus Andréas Apóstolus éxstitit prædicátor et rector; ita apud te sit pro nobis perpétuus intercéssor.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Modlitwy {z Sanktorału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Majestat Twój, Panie, pokornie błagamy; aby święty Andrzej Apostoł, który Kościół Twój nauczał i prowadził, wstawiał się nieustannie za nami.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.



Dominica I Adventus ~ Semiduplex Dominica I. classis

Ad Vesperas

Incipit
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Początek
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
Psalmi {Psalmi et antiphonæ ex Proprio de Tempore}
Ant. In illa die.
Psalmus 143(1-8) [1]
143:1 Benedíctus Dóminus, Deus meus, qui docet manus meas ad prǽlium, * et dígitos meos ad bellum.
143:2 Misericórdia mea, et refúgium meum: * suscéptor meus, et liberátor meus:
143:2 Protéctor meus, et in ipso sperávi: * qui subdit pópulum meum sub me.
143:3 Dómine, quid est homo, quia innotuísti ei? * aut fílius hóminis, quia réputas eum?
143:4 Homo vanitáti símilis factus est: * dies ejus sicut umbra prætéreunt.
143:5 Dómine, inclína cælos tuos, et descénde: * tange montes, et fumigábunt.
143:6 Fúlgura coruscatiónem, et dissipábis eos: * emítte sagíttas tuas, et conturbábis eos.
143:7 Emítte manum tuam de alto, éripe me, et líbera me de aquis multis: * de manu filiórum alienórum.
143:8 Quorum os locútum est vanitátem: * et déxtera eórum, déxtera iniquitátis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In illa die stillábunt montes dulcédinem, et colles fluent lac et mel, allelúja.
Psalmy {Psalmy i antyfony z Temporału}
Ant. Dnia onego:
Psalm 143(1-8) [1]
143:1 Błogosławiony Pan, Bóg mój, który ćwiczy ręce moje do bitwy, * a palce moje do wojny.
143:2 Miłosierdzie moje i ucieczka moja, * wspomożyciel mój i wybawiciel mój.
143:2 Obrońca mój, i w Nim nadzieję miałem: * On, który poddaje lud mój pode mnie.
143:3 Panie, cóż jest człowiek, żeś mu się objawił, * albo syn człowieczy, że go sobie ważysz?
143:4 Człowiek podobnym się stał marności: * dni jego jak cień przemijają.
143:5 Panie, nachyl niebiosa Twoje, i zstąp, * dotknij gór, a zadymią.
143:6 Zabłyśnij błyskawicą, a rozproszysz ich, * wypuść strzały Twoje, a zatrwożysz ich.
143:7 Spuść rękę Twoją z wysokości, wyrwij mię i wybaw mię z wód wielkich, * z ręki synów obcych.
143:8 Których usta mówiły nikczemność, * a prawica ich jest prawicą nieprawości.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Dnia onego: góry będą wydawać krople słodkości, a pagórki popłyną mlekiem i miodem, alleluja.
Ant. Jucundáre.
Psalmus 143(9-15) [2]
143:9 Deus, cánticum novum cantábo tibi: * in psaltério decachórdo psallam tibi.
143:10 Qui das salútem régibus: * qui redemísti David, servum tuum, de gládio malígno: éripe me.
143:11 Et érue me de manu filiórum alienórum, quorum os locútum est vanitátem: * et déxtera eórum, déxtera iniquitátis:
143:12 Quorum fílii, sicut novéllæ plantatiónes * in juventúte sua.
143:12 Fíliæ eórum compósitæ: * circumornátæ ut similitúdo templi.
143:13 Promptuária eórum plena, * eructántia ex hoc in illud.
143:13 Oves eórum fœtósæ, abundántes in egréssibus suis: * boves eórum crassæ.
143:14 Non est ruína macériæ, neque tránsitus: * neque clamor in platéis eórum.
143:15 Beátum dixérunt pópulum, cui hæc sunt: * beátus pópulus, cujus Dóminus Deus ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Jucundáre, fília Sion, et exsúlta satis, fília Jerúsalem, allelúja.
Ant. Raduj się.
Psalm 143(9-15) [2]
143:9 Boże, pieśń nową zaśpiewam Tobie, * na harfie o dziesięciu strunach, grać będę Tobie.
143:10 Który dajesz zbawienie królom, * któryś odkupił Dawida, sługę Twego, od miecza złego: wyrwij mię.
143:11 I wybaw mię z ręki synów obcych, których usta mówiły nikczemność, * a prawica ich jest prawicą nieprawości.
143:12 Synowie ich jak nowe szczepy * w młodości swojej.
143:12 Córki ich przystrojone * i zewsząd ozdobione na kształt kościoła.
143:13 Spiżarnie ich pełne, * jedno po drugim wydające.
143:13 Owce ich płodne wielkimi trzodami wychodzące, * i woły ich tłuste.
143:14 Nie masz wyłomu w murach ani przejścia, * ani wołania po ich ulicach.
143:15 Błogosławionym nazwali lud, który to ma: * błogosławiony lud, którego Bogiem jest Pan.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Raduj się, córko Siońska, wykrzykuj wielce córko Jeruzalem, alleluja.
Ant. Ecce Dóminus véniet.
Psalmus 144(1-7) [3]
144:1 Exaltábo te, Deus meus, rex: * et benedícam nómini tuo in sǽculum, et in sǽculum sǽculi.
144:2 Per síngulos dies benedícam tibi: * et laudábo nomen tuum in sǽculum, et in sǽculum sǽculi.
144:3 Magnus Dóminus, et laudábilis nimis: * et magnitúdinis ejus non est finis.
144:4 Generátio et generátio laudábit ópera tua: * et poténtiam tuam pronuntiábunt.
144:5 Magnificéntiam glóriæ sanctitátis tuæ loquéntur: * et mirabília tua narrábunt.
144:6 Et virtútem terribílium tuórum dicent: * et magnitúdinem tuam narrábunt.
144:7 Memóriam abundántiæ suavitátis tuæ eructábunt: * et justítia tua exsultábunt.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ecce Dóminus véniet, et omnes Sancti ejus cum eo: et erit in die illa lux magna, allelúja.
Ant. Oto przyjdzie Pan.
Psalm 144(1-7) [3]
144:1 Wywyższać Cię będę, Boże, Królu mój * i będę błogosławił imię Twoje na wieki i na wieki wieków.
144:2 Na każdy dzień będę Cię błogosławił * i będę chwalił imię Twe na wieki i na wieki wieków.
144:3 Wielki Pan i bardzo chwalebny, * a wielkości Jego nie masz końca.
144:4 Każde pokolenie będzie chwaliło uczynki Twoje * i moc Twoją będą oznajmiać.
144:5 Wielką chwałę świętości Twej opowiadać będą * i dziwne sprawy Twe będą wysławiać.
144:6 I moc strasznych czynów Twoich ogłaszać będą, * a wielkość Twoją będą opowiadać.
144:7 Pamięć wielkiej słodkości Twojej głosić będą * i ze sprawiedliwości Twojej będą się weselić.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Oto przyjdzie Pan i wszyscy Święci z nim, i będzie dnia onego światłość wielka, alleluja.
Ant. Omnes sitiéntes.
Psalmus 144(8-13) [4]
144:8 Miserátor, et miséricors Dóminus: * pátiens, et multum miséricors.
144:9 Suávis Dóminus univérsis: * et miseratiónes ejus super ómnia ópera ejus.
144:10 Confiteántur tibi, Dómine, ómnia ópera tua: * et sancti tui benedícant tibi.
144:11 Glóriam regni tui dicent: * et poténtiam tuam loquéntur:
144:12 Ut notam fáciant fíliis hóminum poténtiam tuam: * et glóriam magnificéntiæ regni tui.
144:13 Regnum tuum regnum ómnium sæculórum: * et dominátio tua in omni generatióne et generatiónem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Omnes sitiéntes, veníte ad aquas: quǽrite Dóminum, dum inveníri potest, allelúja.
Ant. Wszyscy spragnieni.
Psalm 144(8-13) [4]
144:8 Litościwy i miłościwy Pan, * cierpliwy i wielce miłosierny.
144:9 Słodki Pan dla wszystkich, * a miłosierdzie Jego nad wszystkimi dziełami Jego.
144:10 Niech Cię chwalą, Panie, wszystkie dzieła Twoje, * a święci Twoi niech Cię błogosławią.
144:11 Sławę królestwa Twego będą opowiadać * i o potędze Twojej mówić będą:
144:12 Aby oznajmili synom człowieczym moc Twoją * i chwalebną wspaniałość królestwa Twego.
144:13 Królestwo Twoje to królestwo wszystkich wieków, * a panowanie Twoje z pokolenia na pokolenie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wszyscy spragnieni pójdźcie do wód: szukajcie Pana, póki znalezion być może, alleluja.
Ant. Ecce véniet.
Psalmus 144(14-21) [5]
144:14 Fidélis Dóminus in ómnibus verbis suis: * et sanctus in ómnibus opéribus suis.
144:14 Állevat Dóminus omnes qui córruunt: * et érigit omnes elísos.
144:15 Óculi ómnium in te sperant, Dómine: * et tu das escam illórum in témpore opportúno.
144:16 Áperis tu manum tuam: * et imples omne ánimal benedictióne.
144:17 Justus Dóminus in ómnibus viis suis: * et sanctus in ómnibus opéribus suis.
144:18 Prope est Dóminus ómnibus invocántibus eum: * ómnibus invocántibus eum in veritáte.
144:19 Voluntátem timéntium se fáciet: * et deprecatiónem eórum exáudiet: et salvos fáciet eos.
144:20 Custódit Dóminus omnes diligéntes se: * et omnes peccatóres dispérdet.
144:21 Laudatiónem Dómini loquétur os meum: * et benedícat omnis caro nómini sancto ejus in sǽculum, et in sǽculum sǽculi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ecce véniet Prophéta magnus, et ipse renovábit Jerúsalem, allelúja.
Ant. Oto przyjdzie.
Psalm 144(14-21) [5]
144:14 Wierny Pan we wszystkich słowach swoich * i święty we wszystkich czynach swoich.
144:14 Wspiera Pan wszystkich, którzy upadają * i podnosi wszystkich powalonych.
144:15 Oczy wszystkich nadzieję mają w Tobie, Panie, * a Ty dajesz im pokarm we właściwym czasie.
144:16 Ty otwierasz rękę swoją * i napełniasz wszystko co żyje błogosławieństwem.
144:17 Sprawiedliwy Pan we wszystkich drogach swoich * i święty we wszystkich czynach swoich.
144:18 Bliski jest Pan wszystkim, którzy Go wzywają, * wszystkim, którzy Go wzywają w prawdzie.
144:19 Spełni wolę tych, którzy się Go boją, * prośbę ich wysłucha i zbawi ich.
144:20 Strzeże Pan wszystkich, którzy Go miłują, * a wszystkich grzeszników wytraci.
144:21 Chwałę Pańską wysławiać będą usta moje, * a wszelkie ciało niech błogosławi imię święte Jego na wieki i na wieki wieków.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Oto przyjdzie Prorok wielki i sam odnowi Jeruzalem, alleluja.
Capitulum Hymnus Versus {ex Proprio de Tempore}
Rom 13:11
Fratres: Hora est jam nos de somno súrgere: nunc enim própior est nostra salus, quam cum credídimus.
℟. Deo grátias.

Hymnus
Creátor alme síderum,
Ætérna lux credéntium,
Jesu, Redémptor ómnium,
Inténde votis súpplicum.

Qui dǽmonis ne fráudibus
Períret orbis, ímpetu
Amóris actus, lánguidi
Mundi medéla factus es.

Commúne qui mundi nefas
Ut expiáres, ad crucem
E Vírginis sacrário
Intácta prodis víctima.

Cujus potéstas glóriæ
Noménque cum primum sonat,
Et cǽlites et ínferi
Treménte curvántur genu.

Te deprecámur últimæ
Magnum diéi Júdicem,
Armis supérnæ grátiæ
Defénde nos ab hóstibus.

Virtus, honor, laus, glória
Deo Patri cum Fílio,
Sancto simul Paráclito,
In sæculórum sǽcula.
Amen.

℣. Roráte, cæli, désuper, et nubes pluant justum.
℟. Aperiátur terra, et gérminet Salvatórem.
Kapitulum Hymn Wers {z Temporału}
Rz 13:11
Bracia: Już jest godzina, abyśmy ze snu powstali: albowiem teraz bliższe jest nasze zbawienie, niż kiedyśmy uwierzyli.
℟. Bogu niech będą dzięki.

Hymn
Potężny Stwórco gwiazd,
Wieczna światłości wierzących,
Jezu, Odkupicielu wszystkich,
Usłysz błagania i obietnice nasze.

Aby przez złość szatana
Nie zginął świat;
Bo Ty, natchniony miłością,
Stałeś się lekarstwem dla chorego świata.

Aby zgładzić przez mękę Krzyża
Powszechne zło.
Jako ofiara bez zmazy,
Wychodzisz z przybytku Dziewicy.

Przed chwalebną potęgą Twoją
I na sam dźwięk Imienia Twego
Moce niebieskie i piekielne
Ze drżeniem zginają kolana.

Błagamy Cię, wielki Sędzio
Dnia ostatniego,
Bronią łaski niebieskiej
Strzeż nas od wroga.

Moc, sława, władza, cześć
Ojcu i Synowi
I Świętemu Duchowi,
Po wiek wieków.
Amen.

℣. Spuśćcie niebiosa rosę z góry, a obłoki niechaj spuszczą ze dżdżem Sprawiedliwego.
℟. Niech się otworzy ziemia i zrodzi Zbawiciela.
Canticum Magnificat {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Ecce nomen Dómini.
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen ejus.
1:50 Et misericórdia ejus, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini ejus in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ecce nomen Dómini venit de longínquo, et cláritas ejus replet orbem terrárum.
Kantyk Magnificat {Antyfona z Temporału}
Ant. Oto imię Pańskie.
Pieśń Najświętszej Maryi Panny
Łk 1:46-55
1:46 Wielbij * duszo moja, Pana.
1:47 I rozradował się duch mój: * w Bogu, Zbawicielu moim.
1:48 Iż wejrzał na niskość służebnice swojéj: * albowiem oto odtąd błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody.
1:49 Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy, który możny jest: * i święte imię jego.
1:50 A miłosierdzie jego od narodu do narodów: * bojącym się jego.
1:51 Uczynił moc ramieniem swojem: * rozproszył pyszne myśli serca ich.
1:52 Złożył mocarze z stolice: * a podwyższył niskie.
1:53 Łaknące napełnił dobrami: * a bogacze z niczem puścił.
1:54 Przyjął Izraela, sługę swego: * wspomniawszy na miłosierdzie swoje.
1:55 Jako mówił do ojców naszych: * Abrahamowi i nasieniu jego na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Oto imię Pańskie przychodzi zdaleka, i jasność jego napełnia okrąg ziemie.
Preces Feriales{omittitur}
Prośby ferialne{opuścić}
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Excita, quǽsumus, Dómine, poténtiam tuam, et veni: ut ab imminéntibus peccatórum nostrórum perículis, te mereámur protegénte éripi, te liberánte salvári:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

Commemoratio S. Andreæ Apostoli
Ant. Cum pervenísset beátus Andréas ad locum, ubi crux paráta erat, exclamávit et dixit: O bona crux, diu desideráta, et jam concupiscénti ánimo præparáta: secúrus et gaudens vénio ad te, ita et tu exsúltans suscípias me discípulum ejus, qui pepéndit in te.

℣. Annuntiavérunt ópera Dei.
℟. Et facta ejus intellexérunt.

Orémus.
Majestátem tuam, Dómine, supplíciter exorámus: ut, sicut Ecclésiæ tuæ beátus Andréas Apóstolus éxstitit prædicátor et rector; ita apud te sit pro nobis perpétuus intercéssor.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Modlitwy {z Temporału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Wzbudź, błagamy Cię, Panie, potęgę Twą i przybądź, abyśmy od grożących nam, wskutek grzechów naszych, niebezpieczeństw, byli za Twoją obroną wyrwani, i za Twą pomocą zostali zbawieni.
Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.

Wspominamy Św. Andrzeja Apostoła
Ant. Gdy przyszedł błogosławiony Andrzej na miejsce, gdzie krzyż był przygotowany, wykrzyknął i rzekł: O Krzyżu dobry, tak długo pożądany i nareszcie pragnącej duszy przygotowany: pewnie i z weselem idę ku Tobie, — Ty zaś przyjmij z radością ucznia Tego, który na tobie wisiał.

℣. Opowiadali dzieła Boże.
℟. I oznajmiali sprawy jego.

Módlmy się.
Majestat Twój, Panie, pokornie błagamy; aby święty Andrzej Apostoł, który Kościół Twój nauczał i prowadził, wstawiał się nieustannie za nami.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.

Ad Completorium

Incipit
℣. Jube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Noctem quiétam et finem perféctum concédat nobis Dóminus omnípotens.
℟. Amen.
Początek
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Noc spokojną i koniec doskonały niech nam da Pan wszechmogący.
℟. Amen.
Lectio brevis
1 Pet 5:8-9
Fratres: Sóbrii estóte, et vigiláte: quia adversárius vester diábolus tamquam leo rúgiens círcuit, quærens quem dévoret: cui resístite fortes in fide.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Czytanie krótkie
1 P 5:8-9
Bracia: Trzeźwymi bądźcie, a czujcie: boć przeciwnik wasz djabeł jako lew ryczący krąży, szukając, kogoby pożarł: któremu się sprzeciwiajcie mocni w wierze.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Adjutórium nóstrum in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Confíteor Deo omnipoténti, beátæ Maríæ semper Vírgini, beáto Michaéli Archángelo, beáto Joánni Baptístæ, sanctis Apóstolis Petro et Paulo, et ómnibus Sanctis, quia peccávi nimis, cogitatióne, verbo et ópere: percutit sibi pectus mea culpa, mea culpa, mea máxima culpa. Ídeo precor beátam Maríam semper Vírginem, beátum Michaélem Archángelum, beátum Joánnem Baptístam, sanctos Apóstolos Petrum et Paulum, et omnes Sanctos, oráre pro me ad Dóminum Deum nostrum.
Misereátur nostri omnípotens Deus, et dimíssis peccátis nostris, perdúcat nos ad vitam ætérnam. Amen.
Indulgéntiam, absolutiónem et remissiónem peccatórum nostrórum tríbuat nobis omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
℣. Wspomożenie nasze w imieniu Pana.
℟. Który stworzył niebo i ziemię.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
Spowiadam się Bogu wszechmogącemu, Najświętszej Maryi zawsze Dziewicy, świętemu Michałowi Archaniołowi, świętemu Janowi Chrzcicielowi, świętym Apostołom Piotrowi i Pawłowi, i wszystkim Świętym, że bardzo zgrzeszyłem, myślą, mową i uczynkiem: bijąc się w piersi moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina. Przeto błagam Najświętszą Maryję zawsze Dziewicę, świętego Michała Archanioła, świętego Jana Chrzciciela, świętych Apostołów Piotra i Pawła, i wszystkich świętych, o modlitwę za mnie do Pana Boga naszego.
Niech się zmiłuje nad nami Bóg wszechmogący, a odpuściwszy nam grzechy, doprowadzi nas do życia wiecznego. Amen.
Przebaczenia, rozgrzeszenia i odpuszczenia grzechów naszych, niech nam udzieli Pan wszechmogący i miłosierny. Amen.
℣. Convérte nos ✙︎ Deus, salutáris noster.
℟. Et avérte iram tuam a nobis.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
℣. Nawróć nas ✙︎ Boże, nasz zbawco.
℟. I odwróć swój gniew od nas.
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
Psalmi {Psalmy i antyfony ex Psalterio secundum diem}
Ant. Intret orátio mea.
Psalmus 87 [1]
87:2 Dómine, Deus salútis meæ: * in die clamávi, et nocte coram te.
87:3 Intret in conspéctu tuo orátio mea: * inclína aurem tuam ad precem meam:
87:4 Quia repléta est malis ánima mea: * et vita mea inférno appropinquávit.
87:5 Æstimátus sum cum descendéntibus in lacum: * factus sum sicut homo sine adjutório, inter mórtuos liber.
87:6 Sicut vulneráti dormiéntes in sepúlcris, quorum non es memor ámplius: * et ipsi de manu tua repúlsi sunt.
87:7 Posuérunt me in lacu inferióri: * in tenebrósis, et in umbra mortis.
87:8 Super me confirmátus est furor tuus: * et omnes fluctus tuos induxísti super me.
87:9 Longe fecísti notos meos a me: * posuérunt me abominatiónem sibi.
87:9 Tráditus sum, et non egrediébar: * óculi mei languérunt præ inópia.
87:10 Clamávi ad te, Dómine, tota die: * expándi ad te manus meas.
87:11 Numquid mórtuis fácies mirabília: * aut médici suscitábunt, et confitebúntur tibi?
87:12 Numquid narrábit áliquis in sepúlcro misericórdiam tuam, * et veritátem tuam in perditióne?
87:13 Numquid cognoscéntur in ténebris mirabília tua, * et justítia tua in terra obliviónis?
87:14 Et ego ad te, Dómine, clamávi: * et mane orátio mea prævéniet te.
87:15 Ut quid, Dómine, repéllis oratiónem meam: * avértis fáciem tuam a me?
87:16 Pauper sum ego, et in labóribus a juventúte mea: * exaltátus autem, humiliátus sum et conturbátus.
87:17 In me transiérunt iræ tuæ: * et terróres tui conturbavérunt me.
87:18 Circumdedérunt me sicut aqua tota die: * circumdedérunt me simul.
87:19 Elongásti a me amícum et próximum: * et notos meos a miséria.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalmy {Psalmy i antyfony z Psałterza według dnia}
Ant. Niechaj modlitwa moja przyjdzie.
Psalm 87 [1]
87:2 Panie, Boże zbawienia mego, * we dnie i w nocy wołałem przed Tobą.
87:3 Niechaj modlitwa moja przyjdzie przed oblicze Twoje, * nakłoń ucha Twego ku prośbie mojej:
87:4 Albowiem dusza moja napełniona jest złem, * a życie moje zbliżyło się do otchłani.
87:5 Poczytano mię między zstępujących do grobu, * stałem się jak człowiek bez pomocy, między umarłymi wolny.
87:6 Jak zranieni, którzy śpią w grobach, o których więcej nie pamiętasz * i którzy z Twej ręki są wyrzuceni.
87:7 Wsadzili mię w dół najgłębszy, * do ciemności i do cienia śmierci.
87:8 Wzmocnił się gniew Twój nade mną * i przywiodłeś na mnie wszystkie nawałności Twoje.
87:9 Oddaliłeś ode mnie znajomych moich, * uczynili mię obrzydzeniem sobie.
87:9 Jestem wydany i nie wychodziłem: * oczy moje omdlały z nędzy.
87:10 Wołałem ku Tobie, Panie, cały dzień, * wyciągałem do Ciebie ręce moje.
87:11 Czyż dla umarłych cuda czynić będziesz, * albo czy lekarze wskrzeszą, by Cię sławili?
87:12 Czy będzie kto opowiadał w grobie miłosierdzie Twoje * i prawdę Twoją wśród zagłady?
87:13 Czy będą poznane w ciemnościach cuda Twoje, * a sprawiedliwość Twoja w ziemi zapomnienia?
87:14 A ja, Panie, wołałem do Ciebie * i rano modlitwa moja uprzedzi Cię.
87:15 Czemuż, Panie, odrzucasz modlitwę moją, * odwracasz oblicze Twe ode mnie?
87:16 Jam jest ubogi w pracach od młodości mojej: * a gdy się podniosłem, zostałem poniżony i zatrwożony.
87:17 Na mnie się przeniósł gniew Twój * i groźby Twoje zatrwożyły mię.
87:18 Ogarnęły mię jak woda cały dzień, * otoczyły mię razem.
87:19 Oddaliłeś ode mnie przyjaciela i bliskiego, * i znajomych moich dla nędzy.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Psalmus 102(1-12) [2]
102:1 Bénedic, ánima mea, Dómino: * et ómnia, quæ intra me sunt, nómini sancto ejus.
102:2 Bénedic, ánima mea, Dómino: * et noli oblivísci omnes retributiónes ejus.
102:3 Qui propitiátur ómnibus iniquitátibus tuis: * qui sanat omnes infirmitátes tuas.
102:4 Qui rédimit de intéritu vitam tuam: * qui corónat te in misericórdia et miseratiónibus.
102:5 Qui replet in bonis desidérium tuum: * renovábitur ut áquilæ juvéntus tua:
102:6 Fáciens misericórdias Dóminus: * et judícium ómnibus injúriam patiéntibus.
102:7 Notas fecit vias suas Móysi, * fíliis Israël voluntátes suas.
102:8 Miserátor, et miséricors Dóminus: * longánimis, et multum miséricors.
102:9 Non in perpétuum irascétur: * neque in ætérnum comminábitur.
102:10 Non secúndum peccáta nostra fecit nobis: * neque secúndum iniquitátes nostras retríbuit nobis.
102:11 Quóniam secúndum altitúdinem cæli a terra: * corroborávit misericórdiam suam super timéntes se.
102:12 Quantum distat ortus ab occidénte: * longe fecit a nobis iniquitátes nostras.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalm 102(1-12) [2]
102:1 Błogosław, duszo moja Panu, * i wszystko, co we mnie jest, imieniu świętemu Jego.
102:2 Błogosław, duszo moja, Panu, * i nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw Jego.
102:3 On miłościwie odpuszcza wszystkie nieprawości twoje, * uzdrawia wszystkie choroby twoje.
102:4 On odkupuje żywot twój od zatracenia, * wieńczy cię miłosierdziem i litościami.
102:5 On wypełnia dobrami pragnienie twoje, * odnowi się jak u orła młodość twoja.
102:6 Pan czyni miłosierdzie * i sprawiedliwość wszystkim krzywdę cierpiącym.
102:7 Oznajmił drogi swe Mojżeszowi * i wolę swoją synom izraelskim.
102:8 Litościwy i miłościwy Pan, * długo czekający i wielce miłosierny.
102:9 Nie na wieki gniewać się będzie, * ani wiecznie grozić będzie.
102:10 Nie według grzechów naszych uczynił nam, * ani według nieprawości naszych oddał nam.
102:11 Albowiem według wysokości nieba nad ziemią * utwierdził miłosierdzie swoje nad tymi, którzy się Go boją.
102:12 Jak odległy jest wschód od zachodu, * tak oddalił od nas nieprawości nasze.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Psalmus 102(13-22) [3]
102:13 Quómodo miserétur pater filiórum, misértus est Dóminus timéntibus se: * quóniam ipse cognóvit figméntum nostrum.
102:14 Recordátus est quóniam pulvis sumus: * homo, sicut fænum dies ejus, tamquam flos agri sic efflorébit.
102:16 Quóniam spíritus pertransíbit in illo, et non subsístet: * et non cognóscet ámplius locum suum.
102:17 Misericórdia autem Dómini ab ætérno, * et usque in ætérnum super timéntes eum.
102:17 Et justítia illíus in fílios filiórum, * his qui servant testaméntum ejus:
102:18 Et mémores sunt mandatórum ipsíus, * ad faciéndum ea.
102:19 Dóminus in cælo parávit sedem suam: * et regnum ipsíus ómnibus dominábitur.
102:20 Benedícite Dómino, omnes Ángeli ejus: * poténtes virtúte, faciéntes verbum illíus, ad audiéndam vocem sermónum ejus.
102:21 Benedícite Dómino, omnes virtútes ejus: * minístri ejus, qui fácitis voluntátem ejus.
102:22 Benedícite Dómino, ómnia ópera ejus: * in omni loco dominatiónis ejus, bénedic, ánima mea, Dómino.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Intret orátio mea in conspéctu tuo, Dómine.
Psalm 102(13-22) [3]
102:13 Jak lituje się ojciec nad synami swymi, zlitował się Pan nad tymi, którzy się Go boją, * bo On zna utworzenie nasze.
102:14 Pamięta, że prochem jesteśmy: * człowiek, jak trawa dni jego, jak kwiat polny, tak przekwitnie.
102:16 Albowiem wionie nań wiatr, i nie ostoi się, * i więcej się nie pozna miejsca jego.
102:17 Ale miłosierdzie Pańskie od wieków * i na wieki, nad tymi, którzy się Go boją.
102:17 A sprawiedliwość Jego nad synami synów, * nad tymi, którzy zachowują przymierze Jego:
102:18 I pamiętają Jego przykazania, * aby je wypełniać.
102:19 Pan na niebie postawił stolicę swoją, * a królestwo Jego nad wszystkimi panować będzie.
102:20 Uwielbiajcie Pana, wszyscy aniołowie Jego: * możni w sile, którzy pełnicie słowo Jego, skoro usłyszycie głos mowy Jego.
102:21 Uwielbiajcie Pana wszystkie wojska Jego: * słudzy Jego, którzy czynicie wolę Jego.
102:22 Uwielbiajcie Pana wszystkie dzieła Jego: * na wszelkim miejscu panowania Jego, uwielbiaj duszo moja, Pana.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Niechaj modlitwa moja przyjdzie przed obliczność twoję, Panie.
Hymnus
Te lucis ante términum,
Rerum Creátor, póscimus,
Ut pro tua cleméntia
Sis præsul et custódia.

Procul recédant sómnia,
Et nóctium phantásmata;
Hostémque nóstrum cómprime,
Ne polluántur córpora.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Hymn
Ciebie przed zanikiem światła,
Stwórco wszechrzeczy, prosimy,
Abyś według twej miłościwości
Był nam obrońcą i strażą.

Niechaj daleko od nas odstąpią,
Widziadła senne i zjawy nocne;
Powstrzymaj nieprzyjaciela naszego,
By ciała nie uległy zmazaniu.

Udziel nam tego, Ojcze najmiłościwszy,
I Ty Jedyny, równy Ojcu,
Z Duchem Pocieszycielem
Królujący po wszystek wiek.
Amen.
Capitulum Responsorium Versus
Jer 14:9
Tu autem in nobis es, Dómine, et nomen sanctum tuum invocátum est super nos: ne derelínquas nos, Dómine, Deus noster.
℟. Deo grátias.

℟.br. In manus tuas, Dómine, * Comméndo spíritum meum.
℟. In manus tuas, Dómine, * Comméndo spíritum meum.
℣. Redemísti nos, Dómine, Deus veritátis.
℟. Comméndo spíritum meum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. In manus tuas, Dómine, * Comméndo spíritum meum.

℣. Custódi nos, Dómine, ut pupíllam óculi.
℟. Sub umbra alárum tuárum prótege nos.
Kapitulum Responsorium Wers
Jr 14:9
Tyś jest między nami, Panie, a imienia twego wzywano nad nami: nie opuszczajże nas, Panie, nasz Boże.
℟. Bogu niech będą dzięki.

℟.br. W ręce Twoje, Panie, * Powierzam ducha mojego.
℟. W ręce Twoje, Panie, * Powierzam ducha mojego.
℣. Ty nas odkupiłeś, Panie, Boże wierny.
℟. Powierzam ducha mojego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. W ręce Twoje, Panie, * Powierzam ducha mojego.

℣. Strzeż nas Panie, jak źrenicy oka.
℟. Pod cieniem Twych skrzydeł obroń nas.
Canticum Nunc dimittis
Ant. Salva nos,
Canticum Simeonis
Luc. 2:29-32
2:29 Nunc dimíttis servum tuum, Dómine, * secúndum verbum tuum in pace:
2:30 Quia vidérunt óculi mei * salutáre tuum,
2:31 Quod parásti * ante fáciem ómnium populórum,
2:32 Lumen ad revelatiónem géntium, * et glóriam plebis tuæ Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Salva nos, Dómine, vigilántes, custódi nos dormiéntes; ut vigilémus cum Christo, et requiescámus in pace.
Kantyk Nunc dimittis
Ant. Strzeż nas,
Pieśń Symeona
Łk 2:29-32
2:29 Teraz puszczasz sługę twego, Panie, * w pokoju według słowa twego:
2:30 Gdyż oczy moje oglądały * zbawienie twoje,
2:31 Któreś zgotował * przed oblicznością wszystkich narodów:
2:32 Światłość na objawienie poganów, * i chwałę ludu twego Izraelskiego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Strzeż nas, Panie, gdy czuwamy, podczas snu nas osłaniaj; abyśmy czuwali z Chrystusem i odpoczywali w pokoju.
Oratio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Vísita, quǽsumus, Dómine, habitatiónem istam, et omnes insídias inimíci ab ea lónge repélle: Ángeli tui sancti hábitent in ea, qui nos in pace custódiant; et benedíctio tua sit super nos semper.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Modlitwy
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Nawiedź, prosimy Cię, Panie, ten dom, i oddal od niego wszelkie wrogie zasadzki: niech mieszkają w nim Twoi święci Aniołowie i strzegą nas w pokoju; a błogosławieństwo Twoje niech zawsze będzie z nami.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
Benedictio. Benedícat et custódiat nos omnípotens et miséricors Dóminus, Pater, et Fílius, et Spíritus Sanctus.
℟. Amen.
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Błogosławieństwo. Niech nas błogosławi i strzeże wszechmogący i miłosierny Pan, Ojciec, i Syn, i Duch Święty.
℟. Amen.
Antiphona finalis B.M.V.
Alma Redemptóris Mater, quæ pérvia cæli porta manes,
et stella maris, succúrre cadénti,
Súrgere qui curat, pópulo: tu quæ genuísti,
Natúra miránte, tuum sanctum Genitórem,
Virgo prius ac postérius, Gabriélis ab ore
Sumens illud Ave, peccatórum miserére.
℣. Ángelus Dómini nuntiávit Maríæ.
℟. Et concépit de Spíritu Sancto.
Orémus.
Grátiam tuam, quǽsumus, Dómine, méntibus nostris infúnde: ut, qui, Ángelo nuntiánte, Christi Fílii tui incarnatiónem cognóvimus; per passiónem ejus et crucem, ad resurrectiónis glóriam perducámur. Per eúmdem Christum Dóminum nóstrum. Amen.
℣. Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
℟. Amen.
Antyfona końcowa N.M.P.
Święta Odkupiciela Matko, któraś otwartą nieba bramą pozostała
Gwiazdo morza! Wspomóż upadły lud,
Gdy powstać usiłuje. Tyś zrodziła
Ku zdumieniu całej natury, Twojego Świętego Stworzyciela,
Panną będąc przedtem i potem, Pozdrowiona usty Gabriela,
Okaż miłosierdzie grzesznikom.
℣. Anioł Pański zwiastował Pannie Maryi.
℟. I poczęła z Ducha Świętego.
Módlmy się.
Łaskę Twoją prosimy Cię Panie racz wlać w serca nasze, abyśmy, którzy za zwiastowaniem anielskim Wcielenie Chrystusa, Syna Twojego poznali, przez mękę Jego i krzyż do chwały zmartwychwstania byli doprowadzeni. Przez tegoż Chrystusa Pana naszego. Amen.
℣. Pomoc Boża niech będzie zawsze z nami.
℟. Amen.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help